18 stycznia
This is a custom heading element.
ZABIEGI, ABY POŁOŻYĆ KRES PODZIAŁOM WE WSPÓLNOCIE.
Zdawało się, że oblacka wspólnota z Marsylii zgubiła swój punkt odniesienia, a Eugeniusz ma wrażenie, że wszyscy bali się zmierzyć z problemami.
Od dwóch dni jestem na Kalwarii, mimo trwożliwych rad, jakich mi udzielano, by odwieść mnie od tego pomysłu. Być może posłuchałbym ich, gdyby moje sumienie nie nakazywało mi działania dla dobra wszystkich.
Zdająć sobie sprawę z czyników, które zakłociły spokój wspólnoty Eugeniusz jako superior generalny zgromadzenia miał świadomość, że mpowinien interweniować dla dobra wszystkich.
Z jednej strony okoliczności, z drugiej choroby przyczyniły się do rozluźnienia naszej obserwancji.
Zanim zgromadził wspólnotę, najpierw spotkał się indywidualnie ze wszystkimi członkami, aby umożliwić im wypowiedzenie swych myśli:
Zanim przekroczyłem próg domu, wysłuchałem każdego po kolei
Następnie wszystko, co usłyszał rozważył na modlitwie.
rozważyłem w zaciszu sanktuarium sprawy i osoby
Następnie zwołał całą wspólnotę – zdając sobie sprawę, że nie działa na mocy swego autorytetu, ale na mocy autorytetu Reguły, którą publicznie przyjął każdy z Oblatów.
po czym z Regułą w ręce przybyłem zaprowadzić ponownie porządek, bez czego nie mógłbym wejść. Trzeba pochwalić wszystkich, że wystarczyło zaledwie pół godziny rozmowy, w czasie której ustawiłem rzeczy na swoim miejscu, i od tej chwili sprawy potoczyły się perfekcyjnie.
List do o. Hipolita Courtèsa, 06.03.1831, w: EO I, t. VIII, nr 386.
Sposób działania przyniósł skutek: troska o dobro wspólnoty, zebranie faktów, rozwżenie ich na modlitwie a następnie w świetle Reguły i jego autorytetu pozwoliły wspólnocie na podjęcie decyzji.
