16 lipca – PAPIESKA APROBATA. ZAUWAŻYĆ ICH POTRZEBY W NAJWAŻNIEJSZYCH DZIEDZINACH

This is a custom heading element.

16 lipca 2014

Zadziwiający sukces, z jakim Boża Opatrzność raczyła uwieńczyć ich wysiłki, nie mógł już dłużej pozostawać w ukryciu. Tak więc, kiedy wiadomość zaczęła się rozprzestrzeniać, wielu okolicznych biskupów starało się pozyskać tych misjonarzy dla ich własnych diecezji, w ten sposób spodziewając się, aby pod ich opiekę oddać ich własne owieczki. Tak więc, błogosławieni przez Boga misjonarze, podwajali swe wysiłki, aby podążać drogami świętych, aby wytrwale przeżywać ich własną świętość, jednocześnie z całego ich serca pracując dla zbawienia dusz. Kiedy w końcu dla nich nadszedł czas udania się do rozmaitych diecezji, aby kierować wezwanie do nawrócenia, zdecydowali się ułożyć prawa i reguły, które byłyby węzłem ich jedności i niejako obronnym bastionem dla rodzącego się stowarzyszenia. Dla siebie wybrali nazwę Misjonarzy Oblatów Świętego Karola, bowiem aż dotąd byli znani jako Misjonarze Prowansji.

…Dan w Rzymie, u świętego Piotra, naszym pierścieniem Rybaka, 21 marca 1826 roku, w trzecim roku naszego pontyfikatu. Papież Leon XII

List apostolski z aprobatą, 21 marca 1826, w: Missions O.M.I., nr 280 (1952), ss. 118, 138.

Kościół dostrzegł i zaaprobował misjonarskie metody oblatów, które Eugeniusz przewidział od samego początku:

Doszli oni do przekonania, że gdyby udało się uformować kapłanów gorliwych, bezinteresownych, prawdziwie cnotliwych, słowem — mężów apostolskich, głęboko przeświadczonych o konieczności własnej przemiany, którzy ze wszystkich sił pracowaliby nad nawróceniem innych, wtedy można by było żywić nadzieję, że w krótkim czasie uda się na powrót przywieść zbłąkanych ludzi do wypełniania dawno porzuconych obowiązków. „Uważaj na siebie i na naukę — pouczał św. Paweł Tymoteusza — trwaj w nich! To czyniąc i siebie samego zbawisz, i tych, którzy cię słuchają” (1 Tm 4, 16).

Przedmowa do Konstytucji i Reguł