5 maja – CO OZNACZA WYRAŻENIE MAZENODOWSKA RODZINA

NASZA WSPóLCZESNA WIZJA: CO OZNACZA WYRAŻENIE MAZENODOWSKA RODZINA?

Co mam na myśli, gdy mówię o mazenodowskiej rodzinie? To wyrażenie odnosi się do każdej osoby, która w rozmaitym stopniu jest związana z charyzmatem świętego Eugeniusza. Ten termin odnosi się do:

· do braci i kapłanów, Misjonarzy Oblatów,
· do Sióstr Oblatek w Paragwaju i Hiszpanii,
· do honorowych oblatów, nagrodzonych za ich służbę i poświęcenie dla oblatów,
· do tych, którzy publicznie duchowość Eugeniusza uznają za swoją i nią żyją,
· do róznego typu stowarzyszonych,
· do członków Instytutów Życia Konsekrowanego, których założycielska wizja opiera się na charyzmacie Eugeniusza,
· do tych, którzy, chociaż niekoniecznie żyją mazenodowską duchowością, ale swą przyjaźnią, modlitwą, darami, służbą wspierają misjonarzy,
· do tych, którzy w rozmaity sposób, w pracy lub w parafiach dzięki swemu zaangażowaniu, wsparciu i współpracy właczają się w oblacka misję,
· do tych wszystkich, których życie, podobnie jak twoje, który czytasz te refleksję, w pewien sposób zostało poruszone przez Eugeniusza.

Termin mazenodowska rodzina odnosi się do każdego, kto pije ze źródła charyzmatu Eugeniusza i jego duchowości i w rezultacie bardziej pociąga go Jezus-Zbawiciel oraz służy tym wszystkim, którzy są w potrzebie. Wyrażenie mazenodowska rodzina uważam za bardziej ludzkie od słowa stowarzyszeni, bowiem ono wyraża wolność każdej kategorii przynależności i zaangażowania. Tym samym słowo stowarzyszeni przypisuję tym, którzy w publiczny sposób zobowiązali się żyć charyzmatem świętego Eugeniusza i przyjęli jego duchowość. Tak więc można powiedzieć, że nie wszyscy członkowie mazenodowskiej rodziny są stowarzyszonymi, ale wszyscy stowarzyszeni do niej przynależą.

Jedność charakteryzująca mazenodowską rodzinę jest kontynuacją ideału Eugeniusza o jednej, zjednoczonej rodzinie:

Również miłość bliźniego stanowi istotną część naszego ducha. Prak­tykujemy ją najpierw wśród siebie, kochając się jak bracia, traktując nasze Stowarzyszenie nie inaczej niż jako rodzinę najbardziej zjednoczoną wśród rodzin istniejących na ziemi, ciesząc się z cnót, talentów i innych przymio­tów, jakie posiadają nasi współbracia, tak jakbyśmy je posiadali my sami.

List do Hipolita Guibert, 29.07.1830, w: EO I, t. VII, nr 350.

Charyzmat świętego Eugeniusza de Mazenoda, który jest darem Ducha Świętego dla Kościoła, promieniuje w świecie. Ludzie świeccy czują się wezwani do udziału w nim zgodnie ze swoim stanem życia i do przeżywania go w sposób zależny od różnych środowisk i kultur. Uczestniczą oni w charyzmacie w duchu komunii i wzajemności między sobą i z oblatami. R 37 a