13 października – UZNAĆ POTRZEBĘ WŁASNEGO NAWRÓCENIA

NASZA WSPóŁCZESNA ZAŁOŻYCIELSKA WIZJA: UZNAĆ POTRZEBĘ WŁASNEGO NAWRóCENIA

Jako członkowie Kościoła proroczego…, uznając równocześnie potrzebę własnego nawrócenia. Wieszczą wyzwalającą obecność Chrystusa i świat nowy, zrodzony z Jego zmartwychwstania. K 9

Jesteśmy świadkami amerykańskiej kampanii prezydenckiej, która niczym wieczność, za główny cel stawia sobie ukazać jak najwięcej możliwych niegodziwości kontrkandydata, aby zniszczyć jego reputację. Codziennie jesteśmy bombardowani następującym pytaniem: jaki nowy skandal lub osobista słabość zostania pokazana? Na nieszczęście kampanie wyborcze w wielu demokratycznych krajach przebiegają w taki sposób. Ojciec Ron Rolheiser snuje następującą refleksję: W tych wszystkich negatywnych sprawach, które się nam serwuje co wieczór w wiadomościach nie ma diabelskiej mocy, ale raczej marnotrawstwo świętej energii.
Jako członkowie mazenodowskiej rodziny uczestniczy w prorockiej misji Kościoła : szukamy i ukazujemy tę boską moc obecną pośród diabelskiej mocy i wraz z ludźmi kroczymy drogą zmiany. Jest jednak jeden warunek! Ciągle musimy być na drodze osobistego nawrócenia świadczącego o boskiej mocy, którą codziennie staramy się zdobyć. Jeśli tego nie czynimy, jeśli nie jesteśmy ożywiani przez Zbawiciela, ryzykujemy, że staniemy się jak politycy i będziemy posługiwać się tymi samymi metodami. Przeciwko temu niebezpieczeństwu przestrzega nas Eugeniusz w swym fantastycznym manifeście, który dzisiaj znamy jako Przedmowę. Chociaż pierwotnie był przeznaczony dla kapłanów-oblatów, jego zasięg i słownictwo można rozszerzyć na całą współczesną mazenodowską rodzinę.

Doszli oni do przekonania, że gdyby udało się uformować kapłanów gorliwych, bezinteresownych, prawdziwie cnotliwych, słowem – mężów apostolskich, głęboko przeświadczonych o konieczności własnej przemiany, którzy ze wszystkich sił pracowaliby nad nawróceniem innych, wtedy można by było żywić nadzieję, że w krótkim czasie uda się na powrót przywieść zbłąkanych ludzi do wypełniania dawno porzuconych obowiązków. „Uważaj na siebie i na naukę – pouczał św. Paweł Tymoteusza – trwaj w nich! To czyniąc i siebie samego zbawisz, i tych, którzy cię słuchają” (1 Tm 4, 16).
Przedmowa

Jeśli ustawicznie nie szukamy naszego osobistego nawrócenia, nie będziemy w stanie oprzeć się krytyce, jaką uruchamia każde profetyczne powołanie.