27 stycznia 2020

JESTEŚMY SZAFARZAMI JEGO MIŁOSIERDZIA, MIEJMY ZATEM ZAWSZE I DLA WSZYSTKICH OJCOWSKIE SERCE.

Spotykając się niekiedy ze sprzeciwem, a nawet z wrogością, bo żyjemy i wyrażamy wartości ewangeliczne, często udzielamy negatywnej odpowiedzi:

Jesteśmy szafarzami Jego miłosierdzia, miejmy zawsze i dla wszystkich ojcowskie serce; łatwo też zapominajmy zniewagi czasem nas spotykające przy sprawowaniu naszej posługi, tak jak dobry Bóg chce chęt­nie zapomnieć obelgi, jakich nieustannie doznaje. Ojciec syna marnotraw­nego nie zadowolił się przyodzianiem go w szatę i nałożeniem pierścienia na jego palec, ale kazał zabić tuczne cielę. Tak samo my powinniśmy nie tylko jednać grzeszników, ale ze względu na całość łask udzielanych im w czasie misji i z racji rękojmi, jakie daje ich wierność oraz wysiłki, które w tym celu musieli podjąć, dopuszczamy ich do świętej uczty, udzielamy im chleba życia, aby mogli wejść na nową drogę, którą powinni podążać.

List do Bruno Guiguesa, 20.02.1837, w: EO I, t. IX, nr 605.