„Misyjne Drogi”: Koronawirus na misjach
This is a custom heading element.
W wakacyjnym wydaniu dwumiesięcznika „Misyjne Drogi” przeczytamy o zaangażowaniu ludzi Kościoła w pomoc osobom zagrożonym przez epidemię koronawirusa w krajach misyjnych. Pomagając ludziom biednym, chorym, opuszczonym, na peryferiach świata – świadczą o Bogu.
Ta wiadomość przyszła na nasze poczty elektroniczne w drugiej połowie marca. Mogą powrócić do kraju, pomimo kwarantanny, przedstawiciele organizacji humanitarnych i misjonarze, przebywający w krajach tzw. Trzeciego Świata. Trzeba było zebrać informacje, ilu misjonarzy chce powrócić i z jakich krajów. Pytaliśmy. Pozostali wszyscy. Powrócili za to do domów, w większości, pracownicy organizacji humanitarnych. Misjonarze tak odpowiadali, bez względu na to, czy żyją w Azji, Afryce, Oceanii i Australii, czy w Ameryce Południowej i Środkowej, że zostają: „musimy być z nimi”, „wszyscy o nich zapomnieli, chcemy być ich głosem”, „jesteśmy tu na dobre i na złe”, „skąd macie takie pomysły, przecież pasterz nie opuszcza swoich owiec”, „Ewangelia i przyzwoitość nie pozwalają wracać”, „nie mogą być teraz sami” – napisał w edytorialu do najnowszego numeru redaktor naczelny, o. Marcin Wrzos OMI. Powieść Gabriela Garcíi Márqueza „Miłość w czasach zarazy”, wydana w 1985 r. w Bogocie, należy do klasyki literatury. Misjonarze swoimi działaniami piszą kolejną książkę, pod trochę zmienionym tytułem: „Miłość w czasach koronawirusa”. Jej fabuła to zmaganie się z chorobą, oddawanie wszystkiego, co się ma, dla innych, współcierpienie, doświadczanie wraz z nimi biedy, osamotnienia, głodu, bezsilności. To historia o miłości realizowanej w służbie dla innych, wypływającej z przeżywania bliskiej relacji z Bogiem i z Ewangelii. Towarzyszmy im, na misyjnych, koronawirusowych drogach – kontynuował.
Autorzy tekstów na łamach „Misyjnych Dróg” (m.in. Justyna Janiec-Palczewska, Robert Ablewicz MSF, Mirosława Góra SNMP, Eduardo Vasquez Jr. OMI, Krzysztof Walendowski SVD, Vincenzo Bordo OMI) przedstawili zaangażowanie misjonarzy na rzecz ludzi zagrożonych epidemią koronawirusa. W dwumiesięczniku można przeczytać także tekst homilii abp. Stanisława Gądeckiego z okazji jubileuszu 100-lecia posługi oblatów w Polsce, a także informację o tym jubileuszu (autorstwa Marcina Wrzosa OMI). W oblackim piśmie znajdziemy także wypowiedzi i wspomnienia ekspertów dotyczące pandemii: prof. Jerzego T. Marcinkowskiego, prof. Krzysztofa Pyrcia, s. Tadeuszy Frąckowiak OP i dr. Mateusza Cofty.
W 202. numerze „Misyjnych Dróg” czytelnicy znajdą rozmowy – z s. Józefiną Grabowską OP i z ks. Pawłem Sprusińskim – o ich działaniach w czasach pandemii w Afryce i Ameryce Południowej. W numerze poruszono temat teologii czasów koronawirusowych (ks. Artur Stopka i o. dr Kasper Kaproń OFM).
W czasopiśmie znalazło się miejsce na dwa fotoreportaże.
Na parkingu supermarketu w centrum Junín de los Andes spotykam Giselę, nauczycielkę z miejscowej szkoły. Wspólnie z koleżanką z pracy sprzedają losy na loterię, z której dochód będzie przeznaczony dla rodzin najbardziej potrzebujących uczniów. Koszt to 100 pesos, ok. 4 zł. Nagrody ufundowała piekarnia, salon fryzjerski i inne małe firmy z sąsiedztwa – to fragment zapisków Wojciecha Ganczarka z Argentyny w czasie pandemii.
Natomiast reportaż Krzysztofa Błażycy dotyczy Ugandy.
W kolejnym wydaniu czasopisma nie brakuje działu „Przyjaciele Misji”, a także informacji dotyczących projektu „Misja Szkoła”, prowadzonego przez redakcję. Jak zwykle jest też szesnastostronicowa wkładka dla dzieci „Misyjne Dróżki Dreptaka Nóżki” – tym razem z opowieściami z Etiopii. Opublikowano także felietony Elżbiety Adamiak i ks. Andrzeja Draguły. Na łamach pisma czytelnicy zachęcani są też do korzystania z internetowego portalu misyjnego www.misyjne.pl.
„Misyjne Drogi” to prawie stustronicowy dwumiesięcznik wydawany od 1983 r. w Poznaniu przez Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Do publicystów piszących na jego łamach zalicza się ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego, o. Jarosława Różańskiego OMI, Tomasza Terlikowskiego, o. Andrzeja Madeja OMI, Elżbietę Adamiak, ks. Artura Stopkę oraz ks. Andrzeja Dragułę. Celem redakcji jest kreatywna i ciekawa prezentacja działalności misyjnej Kościoła, treści religioznawczych, podróżniczych i antropologicznych. „Misyjne Drogi” to czasopismo misyjne o największym nakładzie i objętości w Polsce, dostępne jest także w wolnej sprzedaży.
MW OMI/Poznań (KAI)
