11 września 2020
This is a custom heading element.
ONI ZNAJĄ NASZE POTRZEBY. PRZYZYWAM ICH…
List od o. Courtèsa, który powiadamia mnie o świętej śmierci naszego drogiego br. Morandiniego, który wczoraj o czwartej po południu przeszedł do lepszego życia. To namacalna strata dla Zgromadzenia, które od tego wspaniałego członka oczekiwało wielkiej pomocy…
Dobry Bóg rozstrzygnął inaczej, niech się dzieje jego święta wola, ale niech będzie nam można – w całkowitym poddaniu się surowości jego wyroków – żałować tak świętego i ukochanego dziecka.
Ten młody, 22-letni kapłan-seminarzysta, był dziewiątym oblatem, który zmarł od czasu powstania Zgromadzenia. Dołączył do swoich braci, których Eugeniusz nazywał oblacką wspólnotą w niebie.
Oto na łonie Boga dołączył do ośmiu innych, którzy poprzedzili go w chwale. Oni znają nasze potrzeby. Przyzywam ich, aby u najwyższego Mistrza wyprosili nam siłę do uzupełnienia całego dobra, do którego wykonania zostali powołani na ziemi, oraz cnoty, jakie ciągle praktykowali, abyśmy mogli mieć taką samą świątobliwą śmierć jak oni oraz taką samą piękną nagrodę.
Dziennik, 28.12.1838, w: EO I, t. XIX.
Jakże piękną wspólnotę mazenodowską mamy po 200 latach istnienia Zgromadzenia. Oni znają nasze potrzeby, jesteśmy członkami Ciała Chrystusa – przyzywajmy ich…
Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem. Wszyscyśmy bowiem w jednym Duchu zostali ochrzczeni, [aby stanowić] jedno Ciało. (1 Kor 12,12-13)
Poza pięcioma oblatami, wymienionymi przez Założyciela 15 grudnia, zmarli: J.A. Jourdan (1798-1823), J.T.M. Capmas (1791-1831) i J.L. Richaud (1804-1837).
