Dom zakonny w Poznaniu [droncast]
This is a custom heading element.
Misjonarze oblaci przybyli do Poznania już w 1927 roku. Edmund Piechocki ofiarował im zabudowania cegielni oraz budynki gospodarcze. W latach 30-tych XX wieku na przedmieściach Poznania przemysłowo wydobywano glinę. Ze względu na korzystne położenie miasta prowincjał Franciszek Kowalski OMI przeniósł tutaj administrację prowincji. W lipcu 1931 roku rozbudowano dom i urządzono kaplicę dla ludzi mieszkających w okolicy. Kiedy okazała się ona niewystarczająca, we wrześniu 1938 roku utworzono parafię Chrystusa Króla z kościołem mieszczącym się w starej cegielni.
Obecny gmach domu zakonnego powstawał w czasach komuny, począwszy od 1976 roku. W ostatnich dziesięcioleciach budynek przechodził prace modernizacyjne. Trzonem funkcjonowania poznańskiej wspólnoty jest komunitet miejscowy: duszpasterze parafii Chrystusa Króla, misjonarze ludowi, kapelani oraz oblaci-bracia. Obok wspólnoty miejscowej działa tutaj administracja prowincjalna, Sekretariat Powołań oraz Prokura Misyjna. W 2020 roku, z okazji 100-lecia Polskiej Prowincji, uroczyście zainaugurowano działalność Domu Misyjnego, który służy przede wszystkim posłudze Prokury Misyjnej. Koordynuje ona pomoc misjonarzom, funkcjonowanie Przyjaciół Misji Oblackich, redaguje dwumiesięcznik „Misyjne Drogi” oraz portal misyjne.pl.
(pg)
