22 listopada 2021
This is a custom heading element.
MŁODY FABRE
Młody Fabre, najlepszy seminarzysta, został przyjęty do nowicjatu.
Dziennik, 17.02.1844, w: EO I, t. XXI.
To krótkie zdanie z dziennika Eugeniusza przedstawia nam dwudziestoletniego Józefa Fabre’a, który od dwóch lat będąc w diecezjalnym seminarium w Marsylii, rozpoczął swoją formację, aby zostać misjonarzem oblatem. Przez następne siedemnaście lat był w stałym kontakcie z biskupem Eugeniuszem i ojcem Tempierem, którzy darzyli go wielkim szacunkiem. Dzięki temu bliskiemu kontaktowi mógł przesiąknąć ich oblackim duchem. Po śmierci Eugeniusza, jego następcą na stanowisku przełożonego generalnego, został trzydziestosiedmioletni Józef Fabre.
Kiedy został wybrany na następcę Eugeniusza, kapitułę z 1861 roku zakończył następującymi słowami:
Czuję obecność naszego ukochanego ojca, on nas nie opuścił. Byłem przy jego łóżku, kiedy był bliski końca życia i powiedziałam mu: «Zawsze będzie ojciec z nami». «Tak» – odpowiedział. I dotrzymał obietnicy. Pozostaje z nami poprzez Świętą Regułę, którą nam zostawił i która jest wyrazem jego miłości do Boga i do zbawienia dusz. Jest ona chwalebnym testamentem Jego wielkiego serca i w jej przestrzeganiu znajdziemy naszą siłę.
Pierwszy okólnik ojca Fabre’a jako Superiora Generalnego oblatów zawiera zaproszenie skierowane do nas wszystkich, członków Rodziny mazenodowskiej, inspirowane duchem Świętego Eugeniusza:
Miejmy jedno serce i jednego ducha, a będziemy mieli siłę, by czynić to, co słuszne. Łączmy się w pamięci o kochanym na zawsze ojcu.
(Więcej informacji: https://www.omiworld.org/fr/lemma/fabre-joseph-fr/)
