23 marca 2022

TO MAŁA ARMIA, KTÓRA W SWOIM CZASIE BĘDZIE MOGŁA DOBRZE SŁUŻYĆ KOŚCIOŁOWI I ZGROMADZENIU

Eugeniusz nalegał na tę kwestię aż do śmierci, ale przegrał tę walkę, bo po jego śmierci wszystko zostało zarzucone.

Od początku Eugeniusz nazywa scholastyków, przygotowujących się do kapłaństwa oblatami – rozpoznaje ich pragnienie oddania wszystkiego Bogu.

Rozpoznał w nich pragnienie oddania wszystkiego Bogu. Studiowali w różnych miejscach, ale Eugeniusz zebrał ich wszystkich w Marsylii, aby odbyli studia w Wyższym Seminarium Duchownym.

Dzisiaj odwiedziło mnie dwudziestu oblatów, którzy właśnie będą studiować w wyższym seminarium. To był piękny widok. Ach, gdyby byli tacy, jakimi powinni być, jakaż by to była nadzieja dla zgromadzenia! Poza tymi dwudziestoma tutaj obecnymi mamy jeszcze czterech w Lumières, dwóch w l’Osier i dwóch w Kanadzie, wszystkich zatem dwudziestu ośmiu. To mała armia, która w swoim czasie będzie mogła dobrze służyć Kościołowi i zgromadzeniu.

Dziennik, 17.10.1844, w: EO I, t. XXI.

Dziś te słowa uznania od Eugeniusza można nadal odnieść do nowych członków w różnych gałęziach mazenodowskiej rodziny: Cóż za nadzieja dla Kościoła!