Komentarz do Ewangelii dnia

„Mowa misyjna” Pana Jezusa kieruje nas uczniów na konkretny wymiar dawania świadectwa. W tym wymiarze zawarty jest również etap głoszenia słowa. Niełatwo jest być tylko przekazicielem istoty Boga, wymaga to często uznania w sobie tej „ludzkiej niemocy”. Jak mówi o tym św. Paweł: „Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia”(Flp 4,13). „Pan mi powiedział: «Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali». Najchętniej więc będę się chlubił z moich słabości, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusa. Dlatego mam upodobanie w moich słabościach, w obelgach, w niedostatkach, w prześladowaniach, w uciskach z powodu Chrystusa. Albowiem ilekroć niedomagam, tylekroć jestem mocny” (2 Kor 12, 9-10). Tak ważny jest sakrament chrztu, czyli wejście przez „bramę” w życie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Przez ten dar i tajemnicę wkraczamy w wymiar pozaziemski. Zaczynamy żyć w wymiarze nadprzyrodzonym, zrodzeni w Chrystusie dla Boga jako Jego dzieci. On to nas czyni bliskimi sobie. Co też pozwala nam mieć nadzieję, że żyjąc w ten sposób, kiedyś staniemy w wiecznym zachwycie wobec tego wszystkiego, co Bóg przygotował dla nas, umiłowanych swoich dzieci.