Apel ojca generała do młodych!

Przesłanie Superiora Generalnego z okazji wdrożenia Wytycznych dla Misji z Młodzieżą

Drodzy młodzi, z wielką radością witam was wszystkich. Mam nadzieję, że będziemy mogli spotkać się osobiście, kiedy w nadchodzących latach odwiedzę każdy z waszych krajów. Dla mnie ta chwila jest czymś więcej niż tylko wirtualnym spotkaniem. Dziękuję Komisji za całą ich ciężką pracę przez te wszystkie lata, w ramach której stworzyli te dokumenty, które uważam za niezwykle ważne dla naszej wspólnej misji. Jestem także wdzięczny za pracę wszystkich, dzięki którym to spotkanie mogło się odbyć. Dziękuję wszystkim za wysiłek włożony w udział, niektórym z was za wielkie poświęcenie ze względu na różnicę czasu. Z jednego końca świata na drugi, od rana do wieczora, gromadzimy się we wspólnej pasji: aby Jezus był głoszony najuboższym i aby młodzi ludzie z naszej charyzmatycznej rodziny odgrywali aktywną rolę w tej misji.

W ostatnich dniach zastanawiałem się nad tym, co wydarzyło się w Aix, kiedy św. Eugeniusz założył Stowarzyszenie Młodzieży. W tamtych czasach św. Eugeniusz wraz z kilkoma młodymi głosił Dobrą Nowinę innym młodym ludziom. Wszyscy odkryli, że konieczne jest utworzenie stowarzyszenia, aby wzmocnić ich działalność misyjną. Dlatego św. Eugeniusz napisał statuty wyrażające jego misyjną wizję: prowadzić młodzież do dojrzałości ludzkiej, chrześcijańskiej, a w konsekwencji do świętości.

Duchowość oblacka: Na czym polegał sukces pracy Eugeniusza z młodzieżą?

Eugeniusz i młodzi ludzie spotkali się, aby przeczytać statuty, przedyskutować je, pomodlić się i założyć Chrześcijańskie Stowarzyszenie Młodzieży w Aix. Mogę sobie tylko wyobrazić wzruszenie tej pierwszej grupy młodych ludzi, którzy utożsamiali się z propozycją św. Eugeniusza. Jaki entuzjazm musieli odczuwać na myśl współtworzenia tego stowarzyszenia? Ile wielkoduszności we wprowadzaniu w życie tych statutów i ile misyjnych owoców zrodziło się z tego pierwszego spotkania?

Dzisiaj też jesteście młodzieżą zgromadzoną wokół św. Eugeniusza i całej charyzmatycznej rodziny, którą on założył. Jesteście młodymi ze wszystkich stron świata i reprezentujecie wielu innych, którzy być może nie mogli być podczas naszego spotkania. Zebraliście się z różnych krajów Afryki, Ameryki, Europy, Azji i Oceanii. Wszyscy jesteśmy dziećmi św. Eugeniusza w tej wielkiej rodzinie, którą Duch Święty dał swojemu Kościołowi, zapoczątkowanej przez św. Eugeniusza i grupę młodych ludzi. To wielka rodzina o różnych rysach charyzmatycznych: świeccy wraz z konsekrowanymi kobietami i mężczyznami. Mam nadzieję, że wszyscy dzielimy te same uczucia, co ci młodzi ludzie 200 lat temu, tę samą pasję, ten sam entuzjazm.

Dominikana: Młodzież pomaga na misjach

Dziś oficjalnie uruchomimy wytyczne dla misji z młodzieżą. Ten dokument jest narzędziem, które będzie bardzo przydatne i które ma wiele zasobów, aby pomóc w rozwoju naszej misji. Dokument ten ma służyć wszystkim, a zwłaszcza młodzieży, abyśmy mogli budować naszą tożsamość jako misjonarze ubogich i jako członkowie rodziny, która wydała w Kościele tak wielu świętych. Nie może być martwym dokumentem, musi stać się ciałem w życiu każdego z nas. Nasze własne życie pomoże nam uczynić dokument dynamicznym, zawsze w służbie misji, żywym dokumentem, który pozwoli nam żyć radością Ewangelii i radością bycia misjonarzami.

Jeszcze ważniejsza jest świadomość, że ten dokument wyraża tożsamość naszego charyzmatu i odzwierciedla misyjne marzenie św. Eugeniusza i pierwszych młodych ludzi. Jest to więc także dokument określający komunię między nami. Komunia także ze wszystkimi pokoleniami młodych ludzi i oblatów, którzy poczuli powołanie do bycia misjonarzami w naszej charyzmatycznej rodzinie. Jak pięknie jest wiedzieć, że kroczymy nowymi ścieżkami, ale podążamy śladami tych wszystkich młodych misjonarzy, którzy byli przed nami! Jak pięknie jest myśleć, że otwieramy nowe ścieżki dla innych, którzy przyjdą po nas! Odważmy się być misjonarzami z młodymi! Bądźmy bohaterami tej misji!

Chiny: Od 18 lat oblaci wraz z młodzieżą karmią najuboższych na przedmieściach Hong Kongu

Drodzy młodzi, pokładam w was wielkie zaufanie. Jestem przekonany, że pomożecie nam odnowić naszą charyzmatyczną rodzinę. Jak wiecie, młodzież i oblaci szli razem w pierwszych latach naszego istnienia. Dzielili chwile wspólnej modlitwy w kaplicy oblackiej w Aix; wspólnie przeżywali momenty zabawy i refleksji. Dzielili się swoimi smutkami i radościami. Przede wszystkim łączyła ich wspólna misja. Dzisiaj, podobnie jak wtedy, wy, młodzi, możecie pomóc nam odnowić naszą chrześcijańską tożsamość i oblacką misję. Pokładam w was tak wielką nadzieję, że ośmielam się prosić was, abyście z entuzjazmem pomagali nam wszystkim, oblatom i innym członkom naszej rodziny charyzmatycznej, abyśmy zostali świętymi misjonarzami. Wierzę, że sam św. Eugeniusz, mówiąc moimi słowami, powierza wam tę samą misję: bądźcie przewodnikami w odnowie całej naszej rodziny i pomóżcie nam być najbardziej zjednoczoną rodziną misyjną na ziemi.

Jak to zrobić? Chodzi o to, aby żyć zgodnie z Ewangelią, aby być w pełni człowiekiem, dojrzałym chrześcijaninem i świętym. Chodzi o to, aby wyjść z naszych stref komfortu i dotrzeć do innych młodych ludzi, aby pokazać im, że mogą być częścią naszej misyjnej przygody. Chodzi o wzajemną pomoc w odpowiadaniu na wolę Boga, który chce dobra dla wszystkich i nikogo nie wyklucza ze swojej obietnicy zbawienia. Jest to tak proste, wystarczy pozwolić Duchowi Świętemu spełniać Boże marzenia wobec nas. Taki jest cel tych dokumentów, które dziś przekazujemy w Wasze ręce. Dziękuję każdemu z was za odwagę odegrania aktywnej roli w tej przygodzie.

Co proponować młodzieży? Dwugłos duszpasterzy

Nasza ostatnia Kapituła Generalna zaprosiła nas, abyśmy byli pielgrzymami nadziei w komunii. Udajmy się wszyscy razem na tę pielgrzymkę, w której Jezus spotyka się z nami, tak jak spotkał się z uczniami w drodze do Emaus – pielgrzymkę misyjną, aby dać nadzieję ubogim i światu. Razem, w komunii z młodymi i ubogimi, staramy się żyć radością Ewangelii. Proszę Pana, aby dał nam tę samą pasję, którą św. Eugeniusz okazywał Jezusowi Chrystusowi, Kościołowi, Maryi i ubogim. Niech Maryja towarzyszy nam swoim macierzyńskim uśmiechem w naszych trudnościach. Niech św. Eugeniusz i wszyscy błogosławieni oblaci, z których wielu zmarło w bardzo młodym wieku, wstawiają się za nami i pomagają nam odnowić całą rodzinę misyjną.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus i Maryja Niepokalana!

O. Luis Ignacio Rois Alonso OMI

Superior Generalny Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej

(tł. pg)