Z listów św. Eugeniusza

Dlaczego posłuszeństwo?

Oblaci w Kanadzie mieszkali daleko od Założyciela i Marsylii. Superior kanadyjskich oblatów, biskup Guigues, był bardzo zajęty procesem tworzenia nowej diecezji. Misjonarze byli rozproszeni w wielu odległych miejscach, dysponowali słabymi środkami komunikacji i podejmowali decyzje w zgodzie ze swoją posługą.

Nasi ojcowie przyzwyczaili się do zastanawiania się nad posłuszeństwem i pozwalają sobie oceniać wartość ludzi według innego standardu niż ten słuszny. Stąd te niestosowne urazy, ten zły nastrój we wspólnocie, gdzie powinien panować tylko pokój, prostota, jedność, zakonna zależność, wzajemna pomoc, słowem, wszystkie cnoty, których praktykowanie przyrzekali…

Mój drogi Ojcze, Ojciec stoi na czele małej wspólnoty. Niech Ojciec surowo nalega, aby się pozbyto tego wstrętnego zwyczaju. Polecam Ojcu również czuwać, aby Reguła była przestrzegana w jej wszystkich punktach. Od chwili, gdy Ojciec został superiorem, odpowiedzialność ciąży na Ojcu
(List do o. Léonarda Bavette w Montréalu, 11.01.1849, w: PO I, t. I, nr 107).

Eugeniusz otrzymał charyzmat, aby założyć zgromadzenie zakonne, które miało szczególnego ducha przejawiającego się w jego stylu życia i misji. Reguła zawierała główne elementy, w jaki sposób zachować i żyć zgodnie z tym duchem otrzymanym od Boga. Celem oblackiego ślubu posłuszeństwa jest umożliwienie nam życia zgodnie z tym ewangelicznym duchem. Wszyscy w charyzmatycznej rodzinie oblackiej jesteśmy wezwani do wsłuchiwania się w głos Boga, który codziennie dochodzi do nas na różne sposoby.

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI