Katowice: „Kajaki z Jezusem” – duchowa przygoda na wodzie

Oblacka parafia w Katowicach po raz kolejny zorganizowała „Kajaki z Jezusem” – czyli spływ kajakowy połączony z doświadczeniami duchowymi. Uczestnikami opiekował się proboszcz o. Rafał Bytner OMI.

W spływie, który rozpoczął się w piątek 25 lipca i potrwał do niedzieli 27 lipca, wzięło udział 26 osób – zarówno rodziny, jak i osoby samotne. Uczestnicy płynęli Wartą – rozpoczęli w okolicach Radomska, a zakończyli w miejscowości Łążek – na 644 kilometrze rzeki.

Pierwszego dnia przepłynęli kajakami 15 km, drugiego – 20 km, a trzeciego – 8 km. Codziennie towarzyszyły im modlitwa, msza święta, ognisko i wspólne śpiewy. Uczestnicy nocowali na polach namiotowych.

Każdy dzień spływu rozpoczynał się od Eucharystii, następnie było śniadanie, pakowanie i pokonywanie kolejnego etapu trasy. Pogoda sprzyjała – choć zdarzyło się kilka pochmurnych chwil i lekkie opady, lecz nie zakłóciło to przebiegu spływu.

Szczególnie ważnym elementem – jak wspomniał o. Rafał – były rozmowy i budowanie relacji.
– To, że ludzie się naprawdę poznają. To było dla mnie bardzo ważne doświadczenie. Wiadomo, że w takich spartańskich warunkach wychodzi, kto kim jest. Widać, kto jest chętny do pomocy, troszczy się o słabszych. Podczas tego wyjazdu objawiło się wiele dobra. Czasem ktoś gdzieś utknął, a druga osoba bez wahania wskakiwała do wody, by pomóc – dzieli się oblat z Katowic.

Trasę spływu od lat przygotowuje Krzysztof Kempny. Od strony technicznej wydarzenie organizował Michał Bogdański. Obaj od lat pływają i z zaangażowaniem trzymali w ryzach całą ekipę.

Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej przybyli do Katowic prawdopodobnie na początku 1934 r., a osiedlili się przy konwencie bonifratrów w Katowicach-Bogucicach, aby głosić rekolekcje i misje parafialne w języku polskim i niemieckim. Rozpoczęli budowę klasztoru i kaplicy na Koszutce, które zostały poświęcone w 1937 r. W latach wojennych dom w Katowicach został przyłączony do Niemieckiej Prowincji Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej oraz erygowano w 1940 r. samodzielną parafię pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, co miało uchronić klasztor i kościół od grabieży przez okupantów niemieckich. Niestety, nie udało się to w całości, gdyż SS-mani przejęli większość pomieszczeń klasztornych i zdjęli krzyż żelbetonowy z elewacji. Wówczas proboszcz wraz z parafianami ustawili go przed kościołem, obsadzając kwiatami. W 1945 r. powrócili polscy oblaci, przystępując do odbudowy. Od roku 1954, po otrzymaniu zgody władz, rozbudowano znacznie kościół parafialny. Mieszkający tu oblaci są zaangażowani w duszpasterstwo parafialne i rekolekcyjne, a także sprawują posługę w stałym konfesjonale, są kapelanami sióstr zakonnych oraz szpitala bonifratrów, a także są zaangażowani w duszpasterstwo specjalistyczne osób głuchych i zmagających się z uzależnieniami. Aktualnym przełożonym domu jest o. Franciszek Bok OMI.

Mikołaj Lisiak

Fot. z arch o. Rafała Bytnera OMI