Z listów św. Eugeniusza
4 listopada 2025
Konieczność uświadomienia sobie potrzeby nawrócenia (K 9)
Jako członkowie Kościoła proroczego powinni być świadkami sprawiedliwości i świętości Boga, uznając równocześnie potrzebę własnego nawrócenia. Wieszczą wyzwalającą obecność Chrystusa i świat nowy, zrodzony z Jego zmartwychwstania(K 9).
Jako członkowie charyzmatycznej rodziny oblackiej uczestniczymy w prorockiej misji Kościoła: poszukiwaniu, wskazywaniu i promowaniu obecności Boga pośród zła oraz towarzyszeniu ludziom w tej drodze przemiany.
Ale jest jeden warunek! Musimy nieustannie podążać drogą osobistego nawrócenia, które świadczy o obecności Boga, którą staramy się codziennie przyjmować. Jeśli tego nie zrobimy i nie będziemy czerpać energii od Zbawiciela, ryzykujemy, że staniemy się podobni do wielu polityków i będziemy stosować te same metody. To właśnie przed tym niebezpieczeństwem ostrzegał Eugeniusz w swojej wizji, którą znamy obecnie jako „Przedmowę”. Początkowo skierowana była ona do księży oblatów, ale jej zakres i słownictwo można dostosować do potrzeb całej współczesnej charyzmatycznej rodziny.
Doszli oni do przekonania, że gdyby udało się uformować kapłanów gorliwych, bezinteresownych, prawdziwie cnotliwych, słowem – mężów apostolskich, głęboko przeświadczonych o konieczności własnej przemiany, którzy ze wszystkich sił pracowaliby nad nawróceniem innych, wtedy można by było żywić nadzieję, że w krótkim czasie uda się na powrót przywieść zbłąkanych ludzi do wypełniania dawno porzuconych obowiązków. „Uważaj na siebie i na naukę – pouczał św. Paweł Tymoteusza – trwaj w nich! To czyniąc i siebie samego zbawisz, i tych, którzy cię słuchają” (1 Tm 4,16)(Przedmowa).
Jeśli nie będziemy nieustannie dążyć do nawrócenia, nie będziemy w stanie wytrzymać krytyki, jaką spotyka każda prorocza posługa.
Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI
