Z listów św. Eugeniusza
5 listopada 2025
Niesiemy nadzieję zepsutemu światu (K 9)
Jako członkowie Kościoła proroczego powinni być świadkami sprawiedliwości i świętości Boga, uznając równocześnie potrzebę własnego nawrócenia. Wieszczą wyzwalającą obecność Chrystusa i świat nowy, zrodzony z Jego zmartwychwstania(K 9).
W odpowiedzi na temat 37. Kapituły Generalnej uznajemy, że naszym powołaniem misyjnym jest niesienie nadziei światu rozdartemu przez wojny, ubóstwo i degradację stworzenia. Nadzieja pokładana w Jezusie Chrystusie prowadzi nas do „dawania innym wyraźnego świadectwa o zbawczej miłości Pana, który niezależnie od naszych niedoskonałości ofiaruje nam swoją bliskość, swoje Słowo, swoją moc i nadaje sens naszemu życiu” (Evangelii gaudium, nr 121) (Akta XXXVII Kapituły Generalnej, nr 10).
Zepsucie świata dotyka każdego aspektu naszego życia i czujemy się bezradni, nie mogąc nic z tym zrobić. Święty Eugeniusz inspiruje nas, abyśmy będąc współpracownikami Boga, zaufali Mu.
Trzeba mieć trochę odwagi i ufności w Bogu, który wyznacza nam trasę i który nas nie opuści, gdy będziemy działać w Jego imieniu i dla Jego chwały. Wszędzie, gdzie się osiedlaliśmy, początki były trudne. Jeszcze nie nadszedł czas działania inaczej(List do o. Eugène Guiguesa w Kanadzie, 05.12.1844, w: PO I, t. I, nr 50).
Powyższe słowa pisał to do pierwszych misjonarzy w Kanadzie, którzy byli nieliczni i słabi, ale ich wytrwała wiara w Boga przyniosła zdumiewające owoce misyjne. Jego słowa przemawiają również do nas dzisiaj. Uzdrowienie zepsutego świata zaczyna się od naszego osobistego i wspólnotowego życia.
Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI
