Tradycyjne smażenie powideł w seminarium
Tradycją obrzańskiego scholastykatu jest smażenie powideł. Posłużą one podczas sezonu zimowego jako ubogacenie menu klasztornej kuchni. Przygotowaniem specjałów zajmują się sami zakonnicy – zarówno formatorzy jak i klerycy.
(pg/zdj. Pasieka klasztorna)
Kanada: Duszpasterstwo młodzieży [WIDEO]
Misjonarze oblaci z kanadyjskiej Prowincji Wniebowzięcia posługują wśród Polonii. Jednym z wymiarów duszpasterstwa parafialnego, które jest głównym zaangażowaniem zakonników, jest również duszpasterstwo młodzieży.
Europejska Komisja ds. Animacji Świeckich Stowarzyszonych
W sobotę, 7 października, odbyło się spotkanie on-line Europejskiej Komisji ds. Animacji Świeckich Stowarzyszonych (CELA) z przedstawicielami Krajowych Zespołów Koordynujących (LCT), zajmujących się oblacką formacją świeckich.
W spotkaniu z ramienia CELA, wzięło udział dwóch reprezentantów Polskiej Prowincji, osoba świecka - Małgorzata Mazur i asystent ds. świeckich - o. Bartosz Madejski OMI.
Centralnym punktem spotkania była wspólna wymiana doświadczeń. Możliwość dzielenie w małych grupkach okazała się dużym umocnieniem dla uczestników spotkania i wskazała kierunek dalszej pracy.
Niezwykle ważne było wystąpienie Stefano Dominici – koordynatora świeckich stowarzyszonych, który w lipcu bieżącego roku został powołany na to stanowisko. Stefano opowiedział uczestnikom spotkania o swoim wystąpieniu na sesji plenarnej Rady Generalnej i przestawił najważniejsze punkty programu koordynującego oraz plan działania na rzecz świeckich, biorących udział w charyzmacie oblackim - wyjaśnia Małgorzata Mazur.
Kolejne spotkanie przewidziano na wiosnę, w kolebce oblackiego charyzmatu – Aix-en-Provence.
(mm)
Komentarz do Ewangelii dnia
Podążanie za Panem jest jedyną bezpieczną drogą prowadzącą do celu. Codzienna lektura Ewangelii staje się widocznym wsparciem. Jest ona swoistym obcowaniem z Panem. To podręczna forma pomocy, aby uczyć się codziennie od Jezusa, słuchać Go, stawać się do Niego podobnym. Porównywanie się z innymi najczęściej rozdrażnia, ale stawanie się jak On, przynosi prawdziwy pokój i owocuje bezcennym szczęściem. Znajdźmy w tygodniu chwilę na osobistą lekturę Pisma Świętego, niech obcowanie ze Słowem Bożym uczyni nas bardziej mężnymi i odważnymi świadkami Boskiej Miłości i cierpliwości.
Wyprawa nowicjuszy na Świętą Katarzynę
Jednym z pierwszych wydarzeń dla nowego kursu nowicjatu na Świętym Krzyżu jest wyprawa na Świętą Katarzynę. Ma ona nie tylko wymiar budowania wspólnoty nowicjatu, ale również poznawania historycznego i duchowego bogactwa Gór Świętokrzyskich.
Jak każe tradycja, której początków próżno by szukać w łysogórskich annałach, na początku roku formacyjnego wspólnota nowicjacka wyrusza na Świętą Katarzynę. Uczyniliśmy tak kolejny raz w pierwszy czwartek października. Przy ciepłej, słonecznej pogodzie, dotarliśmy do Kakonina, by pokrzepić zmęczone ciała dobrą kawą i czymś słodkim. Kot wygrzewający się pod ścianą chaty zbója Kaka okazał wielkie zainteresowanie naszą ekipą z wdzięcznym mruczeniem przyjmując głaskanie. Po przypomnieniu sobie dziecięcych zabaw na pobliskim placu, ruszyliśmy dalej, by po jakieś godzinie zdobyć szczyt Łysicy. Wreszcie dotarliśmy do klasztoru sióstr bernardynek, gdzie podjęci zostaliśmy smacznym obiadem. Zwieńczeniem wyprawy była wizyta w muzeum minerałów i skamielin, gdzie podziwiać mogliśmy prawdziwe piękno rodzące się we wnętrzu naszej planety – relacjonuje o. Krzysztof Jamrozy OMI, mistrz nowicjatu na Świętym Krzyżu.
Święty Krzyż to najstarsze polskie sanktuarium narodowe. Klasztor benedyktyński miał tutaj ufundować Bolesław Chrobry w 1006 roku. W opactwie na szczycie Łysicy przechowywane są relikwie Drzewa Krzyża Świętego. Najpierw byli tutaj obecni benedyktyni. W wyniku kasaty na wniosek zaborcy rosyjskiego majątki kościelne zostały przejęte przez państwo pozostające pod protektoratem carskiej Rosji. W 1936 roku do opieki nad sanktuarium zostali zaproszeni Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej. Objęli część zabudowań klasztornych z bazyliką, które podnieśli z ruiny. Od upadku reżimu komunistycznego w Polsce nieprzerwanie starali się o powrót do sakralnego charakteru: skrzydła zachodniego, w którym mieściło się najpierw więzienie carskie, a potem więzienie polskie, a także tzw. szpitalika pobenedyktyńskiego. W 2023 roku obiekt klasztorny na Świętym Krzyżu powrócił do swoich pierwotnych granic i przeznaczenia. Wraz z reintegracją zabudowań klasztornych na Świętym Krzyżu nie zmienił się dotychczasowy prawny zakres ochrony przyrody na tym obszarze, jak również ochrona zabytków.
W klasztorze na Świętym Krzyżu znajduje się dom nowicjatu Polskiej Prowincji Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.
(kj)
Komentarz do Ewangelii dnia
Trzeba zdać sobie sprawę z tego jak wielce Pan Bóg nas obdarował, to wielka łaska. Wszystko jest łaską- zapisze kiedyś św. Teresa od Dzieciątka Jezus. Pan Bóg obdarzył każdego z nas łaską bycia chrześcijaninem: poznania Go po imieniu, doświadczenia łaski sakramentu chrztu oraz możliwość przyjmowania Pana do swojego serca pod postacią chleba i wina w komunii świętej. Także doświadczania Jego miłosierdzia w każdej spowiedzi. Jak można nie poczuć się dogłębnie szczęśliwym i zarazem pokornym wobec tak wielkiego obdarowania nas przez samego Pana? Może warto dzisiaj, podczas refleksji i modlitwy, spojrzeć „oczami wiary” na to, ile od Pana Boga otrzymaliśmy talentów i darów, a zwłaszcza, że obdarzył nas łaską wiary i poznania Go.
Z listów św. Eugeniusza
JEGO WOLA ZBYT EWIDENTNIE SIĘ OBJAWIA, ABYŚMY NIE MIELI JEJ WESPRZEĆ ZE ŚLEPYM ZAUFANIEM
Oblaci byli na szczycie fali misyjnego zapału i rozwoju. Przyjęli również kandydatów do nowicjatu.
Jego wola zbyt ewidentnie się objawia, abyśmy nie mieli jej wesprzeć ze ślepym zaufaniem. To chwila, w której wzywa nasze Zgromadzenie do objęcia swą gorliwością ogromnego obszaru całego kraju, kiedy w tym samym czasie wzbudza wielką liczbę członków zdolnych poświecić się, aby wypełnić jej zamiary, a my mielibyśmy odmówić przyjęcia jej oddania, które prowadzi nas nawet do posłuszeństwa woli naszego Mistrza! Nie mogę tego rozwiązać, choć może to podpowiedzieć ludzka roztropność. Przyjmijcie więc tych wszystkich, których posyła nam Boża dobroć. To nie znaczy, abyście przyjęli wszystkich bez oceny. Wręcz przeciwnie, postarajcie się dobrze rozeznać motywy, które ich sprowadzają, zważyć ich cnotę i ocenić dostateczną liczbę ich talentów.
Ślepe zaufanie nie oznaczało ślepej akceptacji kandydatów, którzy przedostali się z niewłaściwych pobudek:
...Widzę, że daliście się uwieść oszustwu małego Ginies’a. Informacje, jakie otrzymałem na jego temat, ukazują mi go jako prawdziwego hipokrytę, kłamcę i złodzieja, nie doliczając reszty. Nie brakuje mu zdolności, ale czym są talenty, gdy całkowicie brakuje cnoty. To zbyt wielkie ryzyko, aby próbować sprowadzić go na dobrą drogę. Czy można się szczycić tym oszustem, który całą swą staranność wkłada w to, aby oszukać tych, od których zależy? Nie pozwólcie się temu omamić.
List do o. Ambroise’a Vincensa, 12.08.1847, w: PO I, t. X, nr 936.
Mały Ginies musiał być bardzo zły, skoro zasłużył na ostre i niezwykłe słowa Eugeniusza! Normalnie zrobiłby wszystko, co w jego mocy, aby tlące się knoty ponownie zapłonęły.
"Widzenie rzeczywistości taką, jaka jest, nazywamy rozeznawaniem. Praca rozeznawania jest bardzo trudna" (Lewis B. Smedes).
Komentarz do Ewangelii dnia
Pan Jezus utożsamia nasze słowa ze swoimi słowami. To wielkie wyróżnienie. Dla nas Jego uczniów. Z drugiej jednak strony to zobowiązanie do odpowiedzialności. Wszystkie nasze złe słowa czy zachowania, mocą tej decyzji Pana Jezusa, uderzają w samego Jezusa i w Jego dobre imię. Czy mamy tego świadomość, iż każdego dnia jesteśmy tu na ziemi Jego ambasadorami i że reprezentujemy Pana Jezusa i Jego Królestwo? Panie umocnij nas na drodze prezentacji Ciebie i Twego Królestwa. Uczyń serca nasze na wzór Serca Twego.
Szwecja: Wizyta prowincjała
Prowincjał Polskiej Prowincji, o. Marek Ochlak OMI, odwiedził Dystrykt szwedzko-norweski. Towarzyszył mu ekonom prowincjalny, o. Józef Czernecki OMI. Wizyta miała charakter braterski. Ordynariusz polskich oblatów wsłuchiwał się w świadectwa posługi misjonarskiej w krajach skandynawskich.
Spotkanie miało bardzo przyjacielski i prawdziwie oblacki charakter. Bardzo sobie tę wizytę cenimy, bo były to pierwsze takie odwiedziny po sześciu latach od ostatniej wizyty prowincjała w Szwecji – wyjaśnia o. Roman Kępa OMI.
Szwecja: Za księdzem tutaj ludzie tęsknią
Misjonarze oblaci posługują w Skandynawii w ramach Dystryktu szwedzko-norweskiego należącego do Polskiej Prowincji. Tworzą cztery wspólnoty misjonarskie.
Pierwsi misjonarze oblaci przybyli do Skandynawii po 1958 roku. Na początku do Danii. Kiedy w 1962 roku ordynariuszem sztokholmskim został bp John Edward Taylor OMI oblaci przybyli również do Szwecji. W 1966 roku po raz pierwszy w historii szwedzka telewizja państwowa transmitowała Mszę św. pod jego przewodnictwem. Pierwszą placówkę oblacką w Sztokholmie otworzyli Amerykanie. Polscy oblaci przybyli do Szwecji w 1966 roku.
(pg/R. Kępa OMI)
Kanada: Prawie 100 harcerzy rozpoczęło kolejny rok działalności
W polonijnej parafii pw. św. Kazimierza w Toronto blisko 100 harcerzy i harcerek rozpoczęło nowy rok działalności. Młodzież zrzeszona w szczepach Szarotki i Giewont uczestniczyła w Eucharystii, której przewodniczył o. Janusz Błażejak OMI, proboszcz wspólnoty.
(pg/zdj. J. Błażejak OMI)