Dzień Życia Konsekrowanego

W uroczystość Ofiarowania Pańskiego (2. lutego) obchodzony jest w całym Kościele Dzień Życia Konsekrowanego. Z tej okazji, o godz.10 w poznańskiej katedrze uroczystą Mszę świętą odprawił Ksiądz Arcybiskup Metropolita Poznański Stanisław Gądecki. Mszę św. koncelebrowali biskupi pomocniczy oraz Księża z zakonów i zgromadzeń zakonnych istniejących na terenie Archidiecezji.

- Koniec Roku Życia Konsekrowanego przypada w czasie Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia. Ten znaczący splot wydarzeń przypomina nam, że w głoszeniu orędzia o Bożym Miłosierdziu wielką rolę odegrały i odgrywają osoby konsekrowane. Ich życie jest także ofiarowaniem siebie, ale nie dla samej ofiary, lecz po to, by poprzez czystość, ubóstwo i posłuszeństwo doświadczać miłosierdzia i dzielić się nim z innymi. Nie ma bowiem miłosierdzia bez poświęcenia i ofiary, wyrzeczenia się własnych planów, ambicji i dóbr - czytamy w liście księży biskupów na ten Dzień.

Jako oblaci prosimy o modlitwę w naszej intencji.

W Polsce oblaci są obecni od 1920 roku.  Obecnie Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej liczy blisko 3900 zakonników, w tym 311 w Polsce oraz prawie kolejnych 300 za granicą.

OMI/Poznań

(fot. KrzysztofTe Foto Blog, flickr.com)


Poznań - Poszerzona Rada Prowincjalna

Uroczystą Mszą św. rozpoczęła się w Poznaniu Poszerzona Rada Prowincjalna. Rozmawiano o bieżących sprawach dotyczących prowincji.

W dniach od 30-31 stycznia 2016 r. odbyło się w Poznaniu posiedzenie Poszerzonej Rady Prowincjalnej, na której były poruszone bieżące sprawy, a także zastanawiano się nad długofalowymi priorytetami prowincji. W skład rady poszerzonej wchodzą: o. Antoni Bochm OMI – prowincjał, o. Józef Wcisło OMI – I radny, o. Marian Puchała OMI – II radny i Wikariusz Prowincjalny, o. Paweł Zając OMI - III radny, o. Jerzy Ditrich OMI – IV radny, o. Sławomir Dworek OMI – V radny i br. Rafał Dąbkowski OMI – VI radny, o. Józef Czernecki OMI – ekonom prowincjalny, o. Paweł Latusek OMI – sekretarz prowincjalny, a także superiorowie delegatur i misji, przełożeni miejscowi, dyrektorzy dzieł oblackich (Prokura Misyjna, Misyjne Drogi), dyrektor Sekretariatu Powołań, mistrz nowicjatu, dyrektor formacji ustawicznej, prowincjalny prefekt studiów, przewodniczący komisji prowincjalnych i oblaci zaproszeni przez prowincjała (Dyrektorium Polskiej Prowincji 290). Po radzie poszerzonej, w dniach 31 I - 01 II 2016 r., odpbyło się zwyczajne spotkanie Rady Prowincjalnej.

Zgodnie z 291 p. Dyrektorium „Rada poszerzona jako ciało doradcze prowincjała z radą, zbiera się przynajmniej raz w roku w celu omówienia bieżących spraw prowincji”.

MW OMI/Poznań


Święty Krzyż - obchody jubileuszu

W tym roku mija 200 lat od powstania Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, którzy m.in. od 80 lat są obecni i posługują w najstarszym polskim sanktuarium na Świętym Krzyżu. Podczas wspólnej modlitwy z biednymi i ubogimi dziękowali  Bogu w blasku relikwii Drzewa Krzyża Świętego oraz relikwii swego Założyciela św. Eugeniusza de Mazenoda na Świętym Krzyżu za Zgromadzenie oraz wszystkich przyjaciół i dobrodziejów. 

25 stycznia 1816 roku, a więc 200 lat temu Eugeniusz de Mazenod wraz z pierwszymi towarzyszami, zamieszkał w starym, pokarmelitańskim klasztorze w Aix, na południu Francji. Data ta w naszej rodzinie zakonnej przyjęła się jako dzień narodzin Zgromadzenia.

W naszej świętokrzyskiej wspólnocie podczas głównej Eucharystii w bazylice mniejszej dziękowaliśmy Panu Bogu za dar św. Eugeniusza i jego pierwszych towarzyszy, którzy zapoczątkowali oblacką rodzinę. Mszy świętej przewodniczył i homilię wygłosił o. Sławomir Dworek OMI, ojciec duchowny polskiej prowincji. W tym roku nasz oblacki jubileusz wpisuje się w obchody Nadzwyczajnego Jubileuszowego Roku Miłosierdzia ogłoszonego przez papieża Franciszka. Z tej też okazji do wspólnej modlitwy zaprosiliśmy braci i siostry, którymi opiekuje się Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej naszej gminy - Nowej Słupi.

Ojciec Sławomir przybliżając sylwetkę założyciela Oblatów Maryi Niepokalanej św. Eugeniusza de Mazenoda, podkreślił, że zakonodawca Oblatów żył jakże w trudnych czasach, kiedy to Kościół cierpiał zraniony i poraniony przez rewolucję francuską. Odpowiedzią Eugeniusza na dramatyczna sytuację wielu ludzi było stworzenie wspólnoty kapłanów gorliwych o zbawienie dusz, głoszenie Ewangelii poprzez misje parafialne a później ludom i narodom od Ameryki po Afrykę, Cejlon. Dziś po dwóch wiekach od powstania możemy jako kolejne pokolenie Oblatów patrzeć na owoce naszej pracy w Kościele. Dziękujemy dziś razem z ubogimi tej świętokrzyskiej ziemi za wiele łask otrzymanych od Boga. Odnawiamy dziś w sobie troskę o ubogich, prosimy o liczne i święte powołania – mówił kaznodzieja.

Także podczas przeżywanego dziękczynnego nabożeństwa świętokrzyscy oblaci modlili się o Boże Błogosławieństwo i opiekę Maryi Niepokalanej – Patronki Zgromadzenia dla swojej rodziny zakonnej, by stale trwać w pierwotnej gorliwości i z wielkim zapałem oraz radośnie realizować charyzmat swojego Założyciela, prosząc tym samym raz jeszcze o liczne i święte powołania oblackie.

Główne uroczystości związane z 200-leciem Zgromadzenia i 80-leciem pobytu Oblatów na Świętym Krzyżu będziemy obchodzić 22 maja br. o godzinie 12.00. Do wspólnego świętowania zaprosiliśmy gości z kraju i z zagranicy.

W Polsce Oblaci są obecni od 1919 roku. Na dzień dzisiejszy posługują w 20 domach: Poznaniu, Obrze, Świętym Krzyżu, Bodzanowie, Gdańsku, Gorzowie Wielkopolskim, Grotnikach, Iławie, Katowicach, Kędzierzynie-Koźlu, Kodniu, Laskowicach, Lublinie, Lublińcu, Kokotku, Siedlcach, Warszawie, Wrocławiu, Łebie i Zahutyniu.

Dom Prowincjalny znajduje się w Poznaniu. Domy formacyjne znajdują się w Obrze - Wyższe Seminarium Duchowne i na Świętym Krzyżu - Nowicjat. Obecnie Polska Prowincja Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej liczy 482 członków pracujących w Polsce, Kanadzie, Francji, Ukrainie, Białorusi, Rosji, Syberii, Turkmenistanie, Kamerunie, Madagaskarze i Skandynawi.

Święty Krzyż to najstarsze polskie sanktuarium. Przechowywane są w nim Relikwie Drzewa Krzyża Świętego. Opactwo benedyktyńskie założył tu Bolesław Chrobry w 1006 r. Obecnie opiekę nad nim sprawują Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej.

 

OMI/ Święty Krzyż

 


Bp Balcerek do oblatów - macie być jak św. Paweł i Wasz Założyciel

Jednym z wydarzeń jubileuszowych z okazji 200 - rocznicy założenia Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej była uroczysta msza święta w Poznaniu pod przewodnictwem bp Grzegorza Balcerka. Podczas homilii biskup wskazał na podobieństwa między życiorysem świętego Pawła, a historią założyciela oblatów, świętego Eugeniusza de Mazenoda.

- Dlaczego św. Eugeniusz de Mazenod wybrał dzień 25 stycznia na początek zgromadzenia – dzień, w którym Kościół oddaje cześć Apostołowi Narodów, św. Pawłowi? – zapytał biskup w homilii. - Pewnie dlatego, że właśnie ten spośród Apostołów – był szczególnie bliski św. Eugeniuszowi i to, że i w jego życiu miały miejsce zdarzenia podobne do zdarzeń z życia Apostoła Pawła.

Bp Balcerek wskazał na zdobyte wykształcenie świętego Eugeniusza, moment przełomowy w jego życiu - mistyczne objawienie w Wielki Piątek 1807 roku - oraz radykalne powierzenie się Chrystusowi, które decydują o podobieństwie założyciela oblatów do Apostoła Narodów. Ordynariusz przypomniał, że jubileusz dwustulecia istnienia zgromadzenia ma być świętem nawrócenia, gdyż aby skutecznie głosić Ewangelię innym, trzeba być człowiekiem nawróconym; człowiekiem nieustannie nawracającym się do zasad Ewangelii.

Jako inspirację do głoszenia Dobrej Nowiny, bp Balcerek wskazał początki działalności założyciela oblatów i jego towarzyszy. - Tam, gdzie docierali misjonarze z prawdziwą Ewangelią, tam zmieniało się życie ludzi, biednych ludzi – bo właśnie do nich kierował głównie swoją posługę św. Eugeniusz de Mazenod i grono pierwszych oblatów.

Biskup Balcerek szczególnie zaakcentował posługę misjonarzy w konfesjonale, wspominając misję, podczas której pierwsi oblaci spowiadali nieustannie przez 28 godzin. Wskazał dzisiejszych oblatów jako kontynuatorów tej misji, spowiedników docenianych przez księży i parafian w miejscach, w których rekolekcje prowadzone są przez duchowych spadkobierców św. Eugeniusza.

Homilię zakończyły podziękowania za misje parafialne i rekolekcje prowadzone każdego roku przez oblatów w wielu parafiach i dla różnych stanów w Kościele. - Ten zapał głoszenia Ewangelii ciągle jest wielki u Oblatów – mówił biskup. Jednocześnie ordynariusz nie pozostawił wątpliwości, co stoi u korzeni posługi misjonarzy: - Sprawił to zapał jednego nawróconego człowieka – św. Eugeniusza de Mazenoda, który rozpalił zapał i gorliwość misyjną w sercach wielu tysięcy osób, które złożyły swoją konsekrację w tej rodzinie zakonnej.

Z okazji dwusetnej rocznicy istnienia zgromadzenia, biskup życzył Misjonarzom Oblatom Maryi Niepokalanej rozwijania przez ducha Bożego wszelkich potrzebnych darów dla głoszenia Ewangelii ubogim tego świata.

Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej zostało założone 25 stycznia 1816 roku przez świętego Eugeniusz de Mazenoda wraz z towarzyszami. W Polsce oblaci są obecni od 1920 roku. Obecnie Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej liczy blisko 4000 zakonników, w tym 311 w Polsce oraz prawie kolejnych 300 za granicą.

fot. Telewizja TRWAM

mw OMI / Poznań


Jubielusz 200-lecia oblatów - życzenia od Ojca Świętego

Do szczególnej modlitwy w intencji powołań z okazji dwustulecia istnienia Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów zachęcił superior generalny o. Louis Lougen OMI w liście do rodziny oblackiej.

Trzeci rok oblackiego triennium zaprasza nas do ponownego zbadania wierności charyzmatowi Eugeniusza de Mazenoda, a ostatecznie naszej wierności misji Jezusa. 

Wszystkie jurysdykcje Zgromadzenia są zaproszone do ponownego rozpatrzenia swej praktyki misjonarskiej w świetle tego listu i Naszych Konstytucji i Reguł. Ostatnie dokumenty papieża Franciszka – Evangelii Gaudium i Laudato Si – dają nam mocny impuls, aby odnowić naszą misjonarską gorliwość. Te dokumenty potwierdzają oblacki charyzmat, oświecają nasze rozeznanie w dziedzinie misji i wzbudzają wśród nas nowy zapał misyjny. Kilka oblackich jurysdykcji już rozpoczęło odważny proces rozeznania o misji i podjęło istotne decyzje, aby podkreślić dynamizm życia oblackiego i wierność charyzmatowi. Chciałbym im wesprzeć i pobłogosławić w ich poszukiwaniu nowych kierunków. Każda jurysdykcja, jako wspólnota misjonarzy, uczestniczy w misji Trójcy Świętej i rozeznać, jak w obecnej sytuacji i w świetle naszego charyzmatu być świadkiem. Modlimy się, abyśmy byli w stanie przyjąć namaszczenie Ducha Świętego, aby nasze serca były wolne, byśmy potrafili porzucić posługi, gdzie dokonujemy wielkich rzeczy, aby lepiej odpowiedzieć na palące potrzeby i wezwania współczesnej ewangelizacji. 

Louis Lougen OMI

Wielbili Boga, a cały lud odnosił się do nich życzliwie.

Dz 2, 42-47: Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach. Bojaźń ogarniała każdego, gdyż Apostołowie czynili wiele znaków i cudów. Ci wszyscy, co uwierzyli, przebywali razem i wszystko mieli wspólne. Sprzedawali majątki i dobra i rozdzielali je każdemu według potrzeby. Codziennie trwali jednomyślnie w świątyni, a łamiąc chleb po domach, przyjmowali posiłek z radością i prostotą serca. Wielbili Boga, a cały lud odnosił się do nich życzliwie. Pan zaś przymnażał im codziennie tych, którzy dostępowali zbawienia.

Doceniajcie waszą ważną posługę żyjąc zgodnie ze wszystkimi cnotami zakonnymi

List Założyciela do o. Szczepana Semerii, 25.01.1848 roku (EO I, t. 4, nr 2):

Nie mo¬gąc napisać do każdego z was, zwracam się do was wszystkich, moi drodzy synowie, którzy zostaliście przez Boga wezwani na tak pięk¬ną misję. Dzięki praktykowaniu wszystkich cnót zakonnych przyno¬ście zaszczyt waszemu wzniosłemu powołaniu. Bądźcie wiernymi obserwantami waszych świętych Reguł, żyjcie w najdoskonalszej ko¬munii, i postępujcie zgodnie z nakazanym posłuszeństwem. Jeśli poja¬wiałaby się jakaś chmura, od której – proszę Boga, aby was uchronił, wystrzegajcie się skarżenia przed jakimkolwiek obcym, gdyż później wyrzucalibyście sobie i nie musielibyście zwlekać z uznaniem, że wielką i trudną do wyleczenia krzywdę wyrządziliście waszej rodzi¬nie, która przez całe wasze życie obciążałaby wasze sumienie. Skąd¬inąd, bądźcie pewni, że zamiast ulgi, której poszukiwalibyście, odczu-libyście jedynie gorycz i zawód. Miłujcie się wzajemnie, miejcie prawdziwy szacunek do siebie nawzajem, a unikniecie tego zła, a do¬bry Bóg będzie błogosławił wszystkie wasze przedsięwzięcia, i spo¬dziewając się ukoronowania w niebie, już w tym życiu zostaniecie wynagrodzeni. Jakkolwiek jest was niewielu, gdy jesteście razem, wszystkie wasze ćwiczenia będziecie odprawiać wspólnie, jakbyście tworzyli wielką wspólnotę. Któż może wypowiedzieć dobro, które będzie owocem dobrego przykładu, jaki będziecie dawać?

MODLITWA

Bracia, w tym dniu modlitwy w intencji powołań prośmy Chrystusa i błagajmy, aby posłał misjonarzy do naszego Zgromadzenia, wołając:

Panie, poślij robotników na Twoje żniwo

P: Pamiętaj Panie o swoim Kościele.

W: Strzeż go od wszelkiego zła i udoskonalaj w Twojej miłości.

P: Kieruj Ojcem św. papieżem Franciszkiem.

W: Osłaniaj go i umacniaj swoim Duchem.

P: Błogosław naszemu Zgromadzeniu.

W: Niech przez słowa i czyny obwieszcza kim jest Chrystus

P: Wspieraj naszego Ojca Generała.

W: Aby kierował Zgromadzeniem według ducha Eugeniusza de Mazenoda i był dla oblatów znakiem jedności.

P: Dodawaj sił misjonarzom.

W: Aby byli wiernymi i odważnymi sługami Twego Królestwa.

P: Czuwaj nad naszymi braćmi nieobecnymi.

W: Ochraniaj ich stale Twoją miłością.

P: Wezwij innych ludzi do udziału w naszym życiu i pracy.

W: Poślij pracowników na Twoje żniwo.

P: Wynagródź tych, którzy nam pomagają.

W: Obdarz życiem wiecznym wszytskich, którzy dla chwały Twego Imienia świadczyli nam dobro.

Z nadzieją i ufnością módlmy się do Boga: Ojcze nasz

Módlmy się: Panie, wysłuchaj łaskie modlitwy, którą z pokora do Ciebie zanosimy, poślij nam misjonarzy według Twego Serca, gotowych, aby swoje życie całkowicie poświęcić dla zbawienia świata. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

W Polsce oblaci są obecni od 1920 roku.  Obecnie Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej liczy blisko 3900 zakonników, w tym 311 w Polsce oraz prawie kolejnych 300 za granicą.

 

OMI/Święty Krzyż

 


Jubielusz 200-lecia oblatów - modlitwa w intencji powołań

Dzisiaj, 25 stycznia, przypada okrągła, dusetna rocznica założenia Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. W 1816 r. św. Eugeniusz de Mazenod wraz z czterema towarzyszami założył w Aix-en-Provence zgromadzenie, które pierwotnie nosiło nazwę Misjonarze Prowansji. Dziś oblaci to czterotysięczna wspólnota ojców i braci.

Oblaci zostali założeni przez św. Eugeniusza de Mazenoda, późniejszego biskupa Marsylii, 25 stycznia 1816 roku w Aix (Prowansja, Francja). Do pierwszej wspólnoty oblackiej należało czterech księży diecezjalnych, którzy podzielali jego zapał i chcieli poświęcić się odnowie Kościoła spustoszonego przez rewolucję francuską. Zgromadzenie nosiło pierwotnie nazwę Misjonarzy Prowansji.

Oblaci zajmowali się przede wszystkim głoszeniem rekolekcji i misji – głównie w wioskach południowej Francji, wykorzystując do tego języki miejscowe, np. prowansalski. Jako narzędzia ewangelizacji służyły im przedstawienia biblijne, procesje, drogi krzyżowe. Ewangelizowali w domach ludzi nie chodzących już do kościołów, czy na ulicach. Szczególną troską otaczali młodzież, prowadzili duszpasterstwo sanktuariów maryjnych i więźniów.

Od początku szczególnym adresatem ich wysiłków byli ludzie ubodzy. Eugeniusz de Mazenod zaczął starać się o papieskie zatwierdzenie zgromadzenia. Uzyskał je 17 lutego 1826 r. Papież Leon XII zatwierdził je pod nazwą Misjonarze Oblaci Najświętszej i Niepokalanej Panny Maryi – trzydzieści lat przed ogłoszeniem dogmatu o Niepokalanym Poczęciu. Wspólnota oblacka liczyła wtedy 20 oblatów i ośmiu nowicjuszy skupionych w czterech domach zakonnych.

W dniu śmierci Założyciela w 1861 r. założone przez niego Zgromadzenie liczyło 414 członków i miało placówki w Europie, w Ameryce Północnej i Środkowej, w Azji i w Afryce. Po śmierci o. Założyciela oblaci rozszerzyli działalność misyjną na pozostałe kontynenty, tzn. na Australię, Oceanię i Amerykę Południową.

Pierwsi polscy misjonarze oOblaci Maryi Niepokalanej pracowali w Niemczech, Holandii i Kanadzie, zajmując się głównie posługą duszpasterską wśród polskich emigrantów – należąc do tamtejszych jednostek zgromadzenia. W 1920 r. utworzyli pierwszą placówkę w Krotoszynie, a kolejne w Markowicach (1921 r.), Lublińcu (1922 r.), Krobi (1922 r.), Obrze (1926 r.); Poznaniu (1927 r.), Kodniu (1927 r.) i na Świętym Krzyżu (1936 r.). W r. 1922 Rada Generalna, upoważniona reskryptem Świętej Kongregacji dla Zakonników, zadecydowała o utworzeniu w Polsce wikariatu prowincjalnego, a w 1925 r. samodzielnej prowincji.

– Wydaje mi się, że szczególnie aktualnym wyzwaniem, któremu powinni sprostać oblaci, jest przyprowadzanie do Kościoła tych ludzi, którzy utracili z nim kontakt, a także przygotowanie się do działalności duszpasterskiej wśród imigrantów – stwierdził przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, abp Stanisław Gądecki na łamach oblackiego dwumiesięcznika „Misyjne Drogi”.

Natomiast generał zgromadzenia, o. Louis Lougen OMI, w trakcie niedawnego pobytu w Polsce przyznał, że dwusetna rocznica to dla oblatów „dobry czas, by spojrzeć, jak zaczynaliśmy i zapytać: gdzie jesteśmy teraz? dokąd podążamy? co chcemy robić w przyszłości?”.

Do obchodów rocznicy oblaci na całym świecie przygotowywali się w trzyletnim cyklu tzw. triennium. Pogłębiali znaczenie wspólnoty, rozwoju osobistego, a także zastanawiali się nad misją oblatów w świecie współczesnym.

Uroczystości jubileuszowe rozpoczną się dzisiaj w Poznaniu o godz. 18.30 w kościele pw. Chrystusa Króla. Wezmą w nim udział bp Grzegorz Balcerek – delegat przewodniczącego KEP, prowincjał o. Antoni Bochm OMI, przełożeni misji polskiej prowincji, domów oblackich oraz zaproszeni goście. Uroczystości będzie transmitować TV Trwam i Radio Maryja.

Aktualnie oblaci w Polsce pracują w 21 domach. Prowincji Polskiej podlegają delegatury na: Madagaskarze, Ukrainie, we Francji i Luksemburgu (duszpasterstwo polonijne) oraz misje w Turkmenistanie, Białorusi i Skandynawii (duszpasterstwo polonijne). Polscy oblaci pracują również w Australii, Austrii, Argentynie, Brazylii, Chile, Czechach, Czadzie, Danii, Gwatemali, Hiszpanii, Hongkongu, Kamerunie, Kanadzie (duszpasterstwo polonijne, misje wśród Indian i Eskimosów), Meksyku, Niemczech, Norwegii, Paragwaju, Rosji, na Réunion, w Stanach Zjednoczonych, Wenezueli i Włoszech.

Spośród około czterech tysięcy oblatów prawie 700 to Polacy, w tym pięciu biskupów: Eugeniusz Juretzko OMI – Yokadouma w Kamerunie (1991 r.), Jacek Pyl OMI – Symferopol na Krymie (2012 r.), Radosław Zmitrowicz OMI – Kamieniec Podolski na Ukrainie (2012 r.), Wiesław Krótki OMI – Churchill-Zatoka Hudsona w kanadyjskiej Arktyce (2013 r.) i Jan Kot OMI – Zé Doca w Brazylii (2014 r.).

Dom prowincjalny polskich Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej znajduje się w Poznaniu. W 2014 r. prowincjałem został o. Antoni Bochm OMI.

mw OMI / Poznań


Dwieście lat oblatów

Wczoraj, 16 stycznia br. minęła 80. rocznica przybycia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej do najstarszego polskiego sanktuarium i przejęcia opieki nad relikwiami Drzewa Krzyża Świętego. Główne obchody jubileuszu odbędą się na Świętym Krzyżu w maju.

- Ten świętokrzyski jubileusz wpisuje się w 200–lecie istnienia naszego Zgromadzenia, które obchodzimy w tym roku. Główne uroczystości związane z 80. rocznicą pobytu oblatów na Świętym Krzyżu zaplanowaliśmy na 22 maja 2016 roku – zapowiedział w o. Dariusz Malajka OMI, rektor bazyliki mniejszej i rzecznik prasowy świętokrzyskich oblatów.

 Z okazji jubileuszowej rocznicy zakonnik opowiedział o początkach posługiwania przez oblatów na Świętym Krzyżu.

- W marcu 1932 roku dwóch oblackich zakonników o. Jan Kulawy oraz o. Grzesik w niedalekim Wąchocku prowadzili misje parafialne. Przy tej okazji ks. Świetlicki, proboszcz z Wierzbnika podsunął myśl, aby Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej przejęło klasztor i sanktuarium na Świętym Krzyżu – opowiada o. Dariusz Malajka OMI.

 Ojciec Kulawy uznał, że klasztor położony w urokliwym miejscu puszczy świętokrzyskiej byłby bardzo dobry do spędzenia wakacji dla oblackich kleryków. Fakt, że w tej części Polski oblaci nie mieli jeszcze żadnej placówki sprawiły, że napisał list do swojego prowincjała. Jednak ówczesna Rada Prowincjalna wysunęła pewne wątpliwości związane z istnieniem na Świętym Krzyżu więzienia, które wówczas określano mianem „polskiego Sachalina”.

W 1935 r. administrator apostolski diecezji sandomierskiej ks. prałat Antoni Kasprzycki oficjalnie przedstawił prośbę o przejęcie Świętego Krzyża przez oblatów. - Mimo upływu czasu wśród oblatów żyły ciągle wątpliwości: obecność więzienia, zrujnowane zabudowania klasztorne, odległość od komunikacji. Jednak list ks. Kasprzyckiego i zabiegi o. Jana Kulawego u ojca generała sprawiły, że ostatecznie Rada Generalna wyraziła zgodę, aby oblaci przejęli Święty Krzyż – opowiada ojciec rzecznik.

 2 stycznia 1936 roku zawarto umowę między diecezją sandomierską a Prowincją Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w Poznaniu. Administrator diecezji sandomierskiej stwierdził w niej, że oddaje Zgromadzeniu Ojców Oblatów w administrację kościół pod wezwaniem św. Krzyża z całą własnością kościelną. Wraz z kościołem na Łysej Górze Oblaci otrzymali pod opiekę znajdujące się tam Relikwie Drzewa Krzyża Świętego.

 Według zawartej umowy oblaci na Świętym Krzyżu otrzymali zadanie urządzenia domu misyjnego, a także organizowanie misji i rekolekcji w parafiach diecezji sandomierskiej. Otrzymali też zezwolenie na, że „mogą wznosić i przerabiać budynki kościelne, restaurować kościół wewnątrz i na zewnątrz”.

- Tę możliwość przyjęli jako najważniejsze zobowiązanie. Trzeba było rozpocząć wielkie dzieło renowacji narodowego sanktuarium świętokrzyskiego – podkreślił o. Malajka.

 Dziś Święty Krzyż - duchowa stolica regionu świętokrzyskiego, jest, zdaniem rozmówcy, świadkiem świetności polskiego narodu i Rzeczpospolitej, ostoją polskości i wiary. Nadal jest miejscem, gdzie wielu ludzi poszukuje wartości, tożsamości i sił dla życia duchowego i wychowania patriotycznego nowych pokoleń Polaków.

- Wydaje się, iż ostatnie lata to intensyfikacja zabiegów związanych z rewitalizacją najstarszego polskiego sanktuarium jakim jest Święty Krzyż. Przy wielkiej pomocy i zaangażowaniu władz wojewódzkich, samorządowych, gminnych oraz oblackiej rodziny zakonnej, przyjaciół, dobrodziejów, a także wielu pielgrzymów i turystów jako kustosze przywracamy wnętrzom sanktuarium ich dawną świetność. Pragniemy zapewnić jednocześnie właściwe standardy dla przybywających pielgrzymów i gości. Niewątpliwie wielkim sukcesem jest odbudowana wieża kościelna, modernizacja północnego skrzydła klasztoru, zmiana wystroju bazyliki, rewitalizacja wirydarza – podkreślił rzecznik świętokrzyskich oblatów.

 Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej założył św. Eugeniusz de Mazenod, późniejszy biskup Marsylii 25 stycznia 1816 roku w Aix (Prowansja). W Polsce zakon prowadzi swoją działalność od 1919 r. Polska Prowincja Zgromadzenia liczy obecnie prawie 500 zakonników.

Święty Krzyż to najstarsze polskie sanktuarium. Opactwo benedyktyńskie założył tu Bolesław Chrobry w 1006 r. W świątyni przechowywane są relikwie Drzewa Krzyża Świętego. Znajduje się ona niemal na samym szczycie, zwanym Świętym Krzyżem, Łysą Górą lub Łyścem (595 m n.p.m.). Położona jest 40 km od Kielc i 60 km od Sandomierza. W średniowieczu i później, aż do kasaty w 1819 r., Święty Krzyż był jednym z najważniejszych ośrodków intelektualnych i kulturalnych w Polsce.

apis / Święty Krzyż