Zapraszamy do lektury regularnych rozważań oblackich pisanych przez o. Franka Santucciego OMI, odpowiedzialnego w zgromadzeniu za szerzenie charyzmatu św. Eugeniusza de Mazenoda.
Tłumaczy o. Roman Tyczyński OMI.
18 września 2018
BEZGRANICZNE ZAUFANIE W DOBROĆ BOGA TO UCZUCIE, KTÓRE WYPEŁNIA MOJĄ DUSZĘ. Kiedy czytam notatki rekolekcyjne świętego Eugeniusza ciągle słyszę echo jego doświadczenia Wielkiego Piątku o swojej ułomności oraz o świadomości, że miłość Boga uzdrawia wszystko. To przeświadczenie ciągle mu towarzyszyło i było fundamentem jego posługiwania: doprowadzić innych do przeżycia tego samego doświadczenia miłości bożej i bycia kochanym pomimo naszej grzeszności. To uczucie, bezgraniczne zaufanie w dobroć…
17 września 2018
OD CZASU MOJEGO NAJCZULSZEGO DZIECIŃSTWA PROWADZIŁEŚ MNIE ZA RĘKĘ. Rekolekcje doprowadziły Eugeniusza do przekonania biskupstwa jako czegoś niekomfortowego, ale wierzył Bogu. Jednak w tym stanie zostałem nagle wezwany, aby otrzymać pełnię kapłaństwa i być podniesionym do wzniosłej godności biskupiej. Mój dobry Boże!, gdybyś mnie nie ogarnął swoim miłosierdziem, gdybyś w moim sercu nie wzbudził słodkiej ufności, byłoby się czego obawiać. Z mieszanymi uczuciami przypomina sobie pomoc łaski,…
14 września 2018
OSIĄGNĄŁEM PIĘĆDZIESIĄTY ROK ŻYCIA MAJĄC PUSTE RĘCE. Rekolekcyjne medytacje na podstawie przypowieści o właścicielu domu, który opiera się na zdolnościach swoich sług, doprowadziły Eugeniusza do refleksji nad zarządzaniem. Mimo że udało się dość dużo, Eugeniusz jest smutny, że nie udało mu się odnieść tylu sukcesów, ilu oczekiwał. To prawda, że zrobiłem wiele rzeczy, pokonałem wielkie przeszkody, pokonałem trudności niemożliwe do pokonania, dokonało się dobro, bardzo wielkie dobro. Tak, nie…
13 września 2018
ZROBIŁEM WIELE RZECZY, DOKONAŁO SIĘ BARDZO WIELKIE DOBRO. Od dwudziestu jeden lat jestem kapłanem. Nie można przewidzieć, czy jeszcze pozostało mi tyle czasu, ile przeżyłem w kapłaństwie. Muszę zbadać, jakie owoce wydała we mnie łaska udzielona mi poprzez włożenie rąk, moją odpowiedź na nią, trwanie tych szczęśliwych natchnień Ducha Świętego oraz przyczynę moich niewierności i ich opłakane skutki. Eugeniusz przypomina sobie i medytuje nad jego kapłańskim życiem. Dzięki godności biskupiej…
12 września 2018
OBFITE ŁASKI Eugeniusz przypomina sobie swoją przeszłość i osobistą historię zbawienia. Oczekując, aż bardziej oswoję się z myślą o tym, kim jestem obecnie dzięki memu wyniesieniu i kim stanę się poprzez mą konsekrację, korzystniejsza będzie dla mnie dokładna ocena działania Ducha Świętego we mnie, czy to podczas moich święceń kapłańskich, czy też w czasie mej kapłańskiej posługi, i przyjrzenie się z jednej strony niewiernościom, a z drugiej obfitości Jego łaski. Widząc, że w przeszłości nie…
11 września 2018
CZY TO O MNIE CHODZI W pierwszej chwili mych rekolekcji napotykam poważną przeszkodę, aby przed Bogiem rzetelnie zająć się wielką sprawą, która wymaga mego całkowitego zaangażowania. To nieświadomy niepokój mego ducha, który wszystko, co się dokonało aż do tej chwili w odniesieniu do mego biskupstwa, oraz wszystko, co szykuje się, aby spełnił to wielkie działanie Ducha Świętego we mnie, traktuje jako sen. Mam w ręku brewe papieskie mego kanonicznego ustanowienia, a przed oczyma różne…
10 września 2018
WSPOMNIENIA, ABY WZRASTAĆ W ŁASCE. Przed tym ważnym momentem życia Eugeniusz odprawia ośmiodniowe rekolekcje. Rozpoczynając te dni rekolekcji, aby przygotować się do przyjęcia biskupstwa, do którego zostałem wezwany wolą Jego Świątobliwości papieża Grzegorza XVI, myślę o błogosławionym czasie mych przygotowań do kapłaństwa. To już bardzo odległy czas. W tym długim czasie od grudnia 1811 roku do października 1832 roku minęła większa część mego życia, ale zachowałem jeszcze dary i łaski, które…
7 września 2018
GODNOŚĆ BISKUPIA Począwszy od dzisiaj regularnie będziemy spotykali Eugeniusza, który w swoich listach mówi o godności biskupiej. Bardzo ważne jest, abyśmy ciągle pamiętali, co on rozumiał przez to pojęcie. Wyjaśnia nam to ojciec Aleksaner Taché: Gdy Eugeniusz de Mazenod został biskupem miał większą świadomość ciążącej na nim odpowiedzialności. W swoich wspomnieniach nieustannie przypomina o wielkości i godności biskupiej. Biskup, powołany przez wikariusza Jezusa Chrystusa do podjęcia misji…
6 września 2018
PRZYJĄĆ GODNOŚĆ BISKUPIĄ DLA DOBRA OBLATÓW. Zawsze na biskupstwo spoglądałem zupełnie inaczej niż inni. Do księdza Martina de Loirlieu, kapelana kościoła świętego Ludwika francuskiego, Rzym, 04.10.1832, w: EO I, t. XV, nr 165. Eugeniusz nigdy nie zdradzał chęci bycia biskupem, w pewnych okolicznościach nawet odmawiał. Jego ideałem było raczej całkowite poświęcenie się oblackiemu i misjonarskiemu powołaniu. Tylko dlatego zgodził się zostać wikariuszem generalnym swojego wujka w Marsylii, aby…
5 września 2018
JUŻ PRZED LATY OTRZYMALIŚCIE PIERWSZE ROZGRZESZENIE, JAKIEGO UDZIELIŁEM W MEJ POSŁUDZE KAPŁAŃSKIEJ. Pisząc do pewnego księdza, swojego przyjaciela, który przebywał w Rzymie, Eugeniusz wyraża swoje zaniepokojenie odkrywając, że nie było go na święceniach biskupich. Przypomina mu o specjalnej, łączącej ich więzi, o której Eugeniusz nigdy nie zapomniał. Gdybyście poznali całą przyjaźń, jaka mnie z wami łączy, mielibyście także pojęcie o cierpieniu, jakiego doświadczam, nie mogąc was ujrzeć,…