5 marca – KARDYNAŁ, KTÓRY MIAŁ ZOSTAĆ PAPIEŻEM, WYSTRZEGAŁ SIĘ OBLATÓW

Ku swemu większemu zmartwieniu Eugeniusz odkrył, że trzej biskupi francuscy, którzy wcześniej przekazali Eugeniuszowi swe listy zatwierdzające i pochwalne, aby je przekazać papieżowi, zmienili swe zdanie i napisali do papieża, aby go odwieść od zatwierdzenia oblatów!

5 stycznia. — Zacząłem dzień od złożenia świętej ofiary na grobie św. Józefa Kalasantego w intencji otrzymania za jego wstawiennictwem ko­niecznego światła i siły do wytrwania w tej nowej walce wznieconej przez demona przeciwko naszemu świętemu dziełu. Wyszedłem stamtąd, aby się udać do archiprezbitera Adinolfiego, którego nie widziałem od dnia, kiedy spotkałem go w drzwiach Msgr. Marchettiego. Jego postawa bardzo mnie uspokoiła. Powiedział mi, że to nie jeden, lecz trzech z tych, którzy za­twierdzili [nasze Reguły], napisało piękny wspólny list, który nie przeja­wiał zdrowego rozsądku i który był całkowicie niezgodny z prawem kano­nicznym — to jego własne słowa. Z początku uważał, że było to zagranie jakiegoś zazdrosnego wysłannika Ferrucciego, ale porównał podpisy i nie ma wątpliwości, że ten list podpisało trzech biskupów. Bardzo mnie uspo­koił i oświadczył mi, że od początku tej sprawy, będąc tak przyzwyczajo­nym do zajmowania się podobnymi problemami, dziwił się jej obrotowi i nie rozumiał, dlaczego tak szybko się rozeszła, nie napotykając prze­szkód. To wcale go nie zdziwiło, ale też nie bardzo go przeraża. Powzią­łem mocne postanowienia przy św. Józefie Kalasantym; słowa archiprezbi­tera dodały wierze nadziei.

8 grudnia biskupi Aix, Gap i Digne napiali do kardynała Castiglioni i do papieża, aby mu powiedzieć, że po refleksji statuty oblatów wyadają się im nie do przyjęcia, gdyż zawierają wiele rozporzadzeń przeciwnych prawom biskupów i prawu świeckiemu. Eugeniusz obawiał, się, że kardynał Castiglioni, przyszły papież Pius VIII, rozmawiał z papieżem i negatywnie na niego wpłynął:

Kardynał Castiglioni nie omieszka tak przedstawić spra­wę papieżowi, a ojciec wie, jak łatwo wywrzeć wrażenie, kiedy ktoś upie­ra się przy swoim zdaniu, a nikt nie oponuje.

List do Henryka Tempier, 5.01.1825, w: EO I, t. VII, nr 216.

Większość ludzi więcej czasu i energii poświęca na kręceniu się wokół problemów niż na próbę rozwiązania ich. Henry Ford