24 marca – MÓDLMY SIĘ W DALSZYM CIĄGU I NIE USTAWAJMY POKŁADAĆ SWEJ NADZIEI W BOGU
Pragnienie Eugeniusza, aby zawsze żyć w jedności z Bogiem dawało mu poczucie spokoju. Jego zwyczaj, by zawsze trwać w obecności […]
Pragnienie Eugeniusza, aby zawsze żyć w jedności z Bogiem dawało mu poczucie spokoju. Jego zwyczaj, by zawsze trwać w obecności Boga żyć swą oblacją dawał mu pewność, że obojętnie, co się stanie, Bóg go nigdy nie opuści w życiu.
Mój drogi przyjacielu, módlmy się w dalszym ciągu i nie ustawajmy pokładać swojej ufności w Bogu. Tylko Jemu przysługuje ustalanie i układanie wszystkiego zgodnie z Jego nieskończoną mądrością na jak największą chwałę Jego imienia. Muszę powiedzieć, że nigdy w życiu nie rozumiałem tak jak teraz wartości tego zawierzenia Bogu, nigdy nie czułem się tak skłonny do wprowadzania w czyn tej cnoty – bo to jest cnotą – jak w tej sytuacji. Prawdziwy chrześcijanin nigdy jednak nie powinien się bez niej obywać. Och! jak jestem szczęśliwy, że zrobiłem wszystko, co zależało ode mnie, aby ją sobie przyswoić. To nie przeszkadza modlić się z całego serca o uzyskanie tego, co uważa się za dobre; przeciwnie człowiek modli się z większą ufnością, z jakąś pewnością, że będzie wysłuchany.
List do Henryka Tempier, 20.01.1825, w: EO I, t. VII, nr 219.
Wiara jest żywym, odważnym, tak pewnym i niezawodnym zaufaniem, że na niej, więcej niż tysiąc razy, człowiek mógłby oprzeć swe życie. Marcin Luter
