31 marca – FINANSE – WE WSPÓŁPRACY Z BOŻĄ OPATRZNOŚCIĄ
This is a custom heading element.
Z Rzymu Eugeniusz dzieli się swą troską o finanse oblatów i koniecznością zaspokojenia potrzeb członków na przyszłość.
Chciałbym, aby ojciec nie tracił z widoku pewnej sprawy, o której ustawicznie myślę, to znaczy tego, że w Zgromadzeniu nie ma nikogo, kto posiadałby pieniądze i że w dniu, w którym zabraknie pewnych dochodów, będziemy bardzo zakłopotani wyżywieniem i ubraniem tylu ludzi. Wiem, że należy liczyć na Bożą Opatrzność, co zaleca chrześcijańska mądrość. Dlatego właśnie moim celem zawsze było robienie kapitału, dzięki któremu można byłoby zaradzić najpilniejszym potrzebom życiowym, oczywiście nie z myślą o gromadzeniu skarbów, lecz aby uzupełnić wyposażenie, jakie wszystkie zgromadzenia mają we wszystkich krajach świata, bo gdybyśmy pewnego dnia byli skazani tylko na stypendia mszalne, nie byłoby czym utrzymać naszych wspólnot. Jeżeli zużyje się te pieniądze na budowle, nie pozostanie nam nic. Proszę o tym pomyśleć, bo ci, którzy oddają się Bogu w Zgromadzeniu mają prawo do tego, aby zaradzono ich potrzebom.
List do Henryka Tempier, 22.01.1825, w: EO I, t. VII, nr 219.
Przyszłość zaczyna się dzisiaj, nie jutro. Papież Jan Paweł II
