6 maja – NIKT Z NAS NIGDY NIE POWINIEN ZAPOMNIEĆ O PEWNOŚCI BOŻEJ OPIEKI NAD NAMI
This is a custom heading element.
W końcu decyzja:
Pst! drogi Tempierze, mówię to ojcu po cichutku, ale jednak dość głośno, aby ojciec usłyszał. Wczoraj 15 lutego roku Pańskiego 1826 zgromadzenie kardynałów zebranych pod przewodnictwem kardynała Paki, prefekta, jednomyślnie zatwierdziło Reguły z wyjątkiem lekkich modyfikacji zaproponowanych przez kardynała referenta. Zdaniem kongregacji nasz Ojciec Święty powinien wydać brewe zatwierdzające w dobrej i odpowiedniej formie. Choć to znakomita łaska, jakiej Pan nam udziela i która wymaga naszej pełnej wdzięczności, myślę, że wypada ograniczyć zewnętrzne świadectwa naszych słusznych uczuć i poczekać z ich okazaniem do zatwierdzenia przez papieża decyzji kongregacji i do zarządzenia sporządzenia brewe…
Trzeba przyznać, że działanie Bożej Opatrzności w tej sprawie było godne podziwu i że nikt z nas nigdy nie powinien zapomnieć, że Jej opieka była wyraźna.
List do Henryka Tempier, 16.02.1826, w: EO I, t. VII, nr 224.
Często ze zdziwieniem myślałam o wielkiej dobroci Boga; moja dusza cieszyła się kontemplacją Jego wielkiej hojności i miłosierdzia. Niech na wieki jest błogosławiony! W rzeczywistości jasno widzę, że nigdy, nawet w tym życiu, nie zapomniał mi wynagrodzić za każde z mych dobrych pragnień. Święta Teresa z Avila
