15 maja – ZATWIERDZENIE OBLATÓW. UZNANY CHARYZMAT
Kiedy Eugeniusz dzieli się radosną nowiną o naszym zatwierdzeniu z Oblatami, zastanawia się nad znaczeniem tego wydarzenia. Papież w powołaniu […]
Kiedy Eugeniusz dzieli się radosną nowiną o naszym zatwierdzeniu z Oblatami, zastanawia się nad znaczeniem tego wydarzenia. Papież w powołaniu Oblatów do istnienia dostrzegł boże działanie, charyzmat Ducha Świętego.
Wszyscy są zdumieni obrotem sprawy. Ci sami, którzy zostali powołani, aby swymi głosami przyczynić się do wykonania bardzo wyraźnej woli papieża, dziwią się tej jednomyślności poglądów, ale przede wszystkim niezachwianemu postanowieniu Ojca Świętego, którego nic nie mogło odwieść od pierwszej myśli, jaką Duch Święty natchnął go w pierwszym dniu, kiedy to korzyłem się u jego stóp i przedstawiałem mu plan tego dzieła, które możemy teraz nazywać Bożym. Papież wiedział wszystko. Wszystko rozważył w swojej głębokiej mądrości. Tu nie wchodzi w grę zdanie, pogląd czy zatwierdzenie ze strony kilku osób, kilku prałatów. To zdanie, pogląd, zatwierdzenie ze strony głowy Kościoła… Brewe, które zostanie dla nas wydane, będzie także poniekąd dziełem Ojca Świętego, w tym sensie, że on sam nakazał wiele rzeczy, które powinny się w nim znaleźć.
List do Henryka Tempier i wszystkich Oblatów, 18.02.1826, w: EO I, t. VII, nr 226.
Albowiem Ja, Pan, twój Bóg, ująłem cię za prawicę mówiąc ci: «Nie lękaj się, przychodzę ci z pomocą». Nie bój się, robaczku Jakubie, nieboraku Izraelu! Ja cię wspomagam – wyrocznia Pana – odkupicielem twoim – Święty Izraela. Iz 41:13-14
