21 lipca – PAPIESKA APROBATA. ZATWIERDZIĆ NASZĄ REGUŁE ŻYCIA JAKO DROGE NASZYCH MARZEŃ

Od chwili, kiedy w 1816 roku Eugeniusz dał początek oblatom aż do papieskiego zatwierdzenia, zwracał uwagę na konieczność deklaracji wizji przyjętej przez wszystkich i regułę życia, która wszystkich członków zachowywałaby w jedności wobec tejże wizji. Krótko mówiąc, na piśmie wyraził zasady, które nim kierowały w jego własnej posłudze i zapraszał innych, aby wraz z nim dzielili tę misję.

Zatwierdzenie naszej Reguły oznaczało, że Kościół uznał, że dla oblatów była ona autentycznym wyrazem życia według Ewangelii.

PAPIEŻ LEON XII
KU WIECZNEJ PAMIĘCI TEJ SPRAWY

Ponadto, po konsultacji z Kongregacją naszych Czcigodnych Braci, Kardynałów Świętego Kościoła Rzymskiego, którzy zajmowali się sprawami i pytaniami biskupów i zakonów, my, pełnią naszej apostolskiej władzy, zatwierdzamy i aprobujemy jego Konstytucje, tym bardziej, że biskupi z Francji raczyli wydać pochwalną opinię o nich, wielu nawet własnoręcznie napisało, aby nadać im większe znaczenie. Z mocą polecamy, aby te Konstytucje były wiernie zachowywane przez wszystkich członków Zgromadzenia, niezależnie od zajmowanego przez nich stanowiska.

To zatwierdzenie i poparcie są udzielane temu zbawiennemu dziełu w jeszcze poważniejszego powodu, ponieważ członkowie tego Stowarzyszenia w ich zewnętrznej posłudze głoszenia Słowa Bożego i sprawowaniu sakramentów dają wyraźne wyrazy szacunku, uległości i posłuszeństwa wszystkim biskupom w jedności ze Stolicą Apostolską, która pragnie odwołać się do ich pomocy i posługi we własnej ich diecezji, a my mamy całkowitą ufność, że ciągle będą postępować w ten sposób. Tym bardziej, my, naszą apostolską władzą zatroszczymy się i zaradzimy brakom lub kwestiom, które mogłyby przeniknąć w kształt tychże Reguł.

…Dan w Rzymie, u świętego Piotra, naszym pierścieniem Rybaka, 21 marca 1826 roku, w trzecim roku naszego pontyfikatu. Papież Leon XII

List apostolski z aprobatą, 21 marca 1826, w: Missions O.M.I., nr 280 (1952), ss. 118, 138.

W naszej pierwszej regule Eugeniusz podkreślił potrzebę tejże kwestii, będącej źródłem misjonarskiej mocy.

Nie wystarczy jednak, że będą przejęci wielkością posługi, do której zostali wezwani. Przykład świętych i rozum wystarczająco dowodzą, że do tego, aby zapewnić powodzenie tak świętemu przedsięwzięciu i utrzymać ład w społeczności, jest rzeczą nieodzowną ustalenie pewnych norm postępowania, które by łączyły wszystkich jej członków w działaniu jednolitym i wspólnym duchu. To właśnie stanowi siłę organizmów, podtrzymuje w nich żarliwość i zapewnia im trwałość.

Kapłani ci zatem, poświęcając się wszelkim dziełom, do jakich może natchnąć miłość kapłańska – a przede wszystkim głoszeniu misji świętych, które stanowi główny cel ich zjednoczenia – postanawiają poddać się Regule i Konstytucjom, które według jednomyślnego uznania są właściwe dla zapewnienia im korzyści, jakie przez złączenie się w stowarzyszenie zamierzają osiągnąć dla własnego uświęcenia i zbawienia dusz.

Przedmowa do Konstytucji I Reguł

Wiele osób buntuje się przeciwko sobie samym i myśli, że życie według ich marzeń będzie dla nich zbyt trudne. Doradcy i mędrcy są po to, aby powiedzieć: Zobacz, to nie jest tak trudne, to nie jest tak ciężkie, jak myślisz. Oto kilka wskazówek i rad, które stosowałem, aby dojść do tego miejsca, w którym się znajduję. Joe Jonas