7 sierpnia – NIE MOGŁEM SIĘ POWSTRZYMAĆ, ABY NIE WRÓCIĆ DO TEGO WSPANIAŁEGO I BUDUJĄCEGO ZGROMADZENIA, KTÓRE ZAŁOŻYŁEM W AIX.

Opisując odwiedziny w jednym z wielkich domów jezuitów w Rzymie, Eugeniusz musiał napisać:

W tej samej chwili, we wszystkich częściach domu dało się słyszeć inne głosy, które również śpiewały pieśni uwielbienia Boga; to są inne zgromadzenia prowadzone przez ojców jezuitów, podzielone według wieku i klas młodych ludzi. Nie mogłem się powstrzymać, aby nie wrócić do tego wspanialego i budującego zgromadzenia, które założyłem w Aix i Kościołowi dostarczyło tylu kapłanów, a światu dobrych chrześcijan, a które jeszcze ostałoby się, pomimo mej nieobecności, gdyby zazdrość i fałszywa gorliwość nie sprzysiegły się przeciwko niemu, aby je zniszczyć.

Dziennik rzymski, 3.04.1826, w:EO I, t. XVII.

Stowarzyszenie Młodzieży powstało i rozwijało się dzięki gorliwości, entuzjazmowi i osobowości Eugeniusza. Gdy w 1823 roku opuścił Aix, młodzież zaczęła udawać się gdzieś indziej. Stowarzyszenie zapełniło pustkę i istotną potrzebę, kiedy Eugeniusz dał mu poczatek podczas prześladowań Kościoła za czasów Napoleona. Ale sytuacja uległa zmianie, o czym powiadamia Yvon Beaudoin:

W 1826 roku, z niewielką liczbą członków i pod kierownictwem ojca Courtes, Stowarzyszenie Młodzieży z Aix jeszcze istniało. Dziennik obrad kończy się w 1837 roku. Jezuici, którzy w 1821 roku podjęli się prowadzenia niższego seminarium w Aix, założyli tam stowarzyszenie maryjne, które wnet przyciągnęło chrześcijańską młodzież z Aix. Istniało także stowarzyszenie młodzieży podobne do tego z domu oblackiego, które najpierw było prowadzone przez pewnego ojca jezuitę a później przez Zgromadzenie Najświętszego Serca Dziciątka Jezus, założonego przez księdza Timon-David.”

Entuzjazm to wszystko. Powinien być naciągniety i dzwięczący jak struna gitary. Pele