28 października – WOLNOŚĆ W PROSTOCIE
This is a custom heading element.
Począwszy od 1821 roku oblaci byli obecni w Marsylii, prowadzili bardzo dobrze rozwiniętą posługę i jednocześnie powiększali domy. Eugeniusz chciał, aby nowicjat został przeniesiony do jednej z części domu w Marsylii. Jego plany dają nam wyobrażenie o stylu prostego życia, którego zawsze pragnął dla swych oblatów.
Myślę, że ojciec zajmował się wykończeniem domu, żeby można było ulokować w nim nowicjat, jeżeli ostatecznie postanowi się przenieść go do Marsylii, ale bardzo ojcu polecam, aby się trzymać prostoty i tego, co jest ściśle konieczne. Mam tu przed oczyma piękne przykłady. Czy byłoby bardzo konieczne, aby nowicjusze mieli w łóżkach materace? Niestety! Czy my sami powinniśmy je mieć? Zamiast materaców kazałbym skompletować w domu zasób bielizny dobrej jakości, ale zgrzebnej. Idzie o prześcieradła, ręczniki, serwetki i ścierki (bo podobnie jak w Aix stoły musiałyby być bez obrusów) oraz trochę naczyń kuchennych, kilka książek i kaplicę.
Spoglądając w przyszłość Eugeniusz zauważył konieczność posiadania wystarczających środków, aby zatroszczyć się o potrzeby swych oblatów, którzy nie przynosili żadnych dochodów do wspólnoty, a w ten sposób dać im także konieczną wolność w posłudze.
Poza tym należy rozpocząć odtwarzanie tego, co Stowarzyszenie nabyło przed wielu laty, bo jest pilne, abyśmy pod tym względem co roku zabezpieczyli coś na potrzeby członków Stowarzyszenia, chociażby tylko, żeby im zapewnić chleb i przyodziewek, bo widzę, że nadchodzi czas, kiedy Digne i Gap nie będą już niczego dostarczać, a co wówczas zrobimy? Proszę nie tracić tego z oczu przy wszystkich planach, jakie ojciec będzie mógł robić.
List do Henryka Tempier, 11.02.1826, w: EO I, t. VII, nr 223.
Niepotrzebne posiadłości są niepotrzebnym jarzmem. Jeśli je macie, powinniście się nimi zająć. Wielka wolność tkwi w prostocie życia. Ci, którzy mają wystarczająco, a nie zbyt wiele, są najszczęśliwsi. Peace Pilgrim
