10 lutego – ULECZYĆ OPŁAKANE NIESZCZĘŚCIA POPRZEDNICH LAT
This is a custom heading element.
Przekonanie o potrzebie posiadania dobrych kapłanów była dla Eugeniusza priorytetem od czasu wstąpienia do seminarium. Nasza pierwsza Reguła z 1818 roku już odzwierciedlała tę wizję. Stała się nawet częścią naszych oblackich celów:
Artykuł 1. Nie mniej ważnym celem ich Instytutu, do którego będą starali się dojść z taką samą jak do głównego celu, jest reforma duchowieństwa i naprawienie, na tyle, na ile to dla nich możliwe, zła, które wyrządzili i które nadal wyrządzają źli kapłani, którzy pustoszą Kościół …
Reguła z 1818 roku, część pierwsza, rozdział pierwszy: Cele Instytutu, §3, w: Missions, 78 (1951) s. 14-15.
W 1826 roku ten artykuł został ponownie zredagowany w Regule zatwierdzonej przez Kościół:
Wszyscy mają świadomość niezliczonych nieszczęść, które są wynikiem opłakanych nieszczęść z poprzednich lat, w szczególności nieszczęść spowodowanych przez odstępstwo wielu kapłanów, którzy pomimo świetlanych przykładów tylu ich braci, utracili gorliwość ich stanu i do upadku doprowadzili siebie i wielu innych. Z powodu tej sytuacji nasze Stowarzyszenie, z taką samą gorliwością i wytrwałością czyni z niego jeden ze swych celów,, aby tym kapłanom zaoferować specjalne środki zbawienia.
Reguła z 1826 roku, rozdział pierwszy, §1, art. 6.
Odpowiedź Eugeniusza była wielowymiarowa. On i oblaci zaangażowali się, aby być gotowymi do towarzyszenia kapłanom w ich potrzebie odnowy i nawrócenia, zapraszając ich do swych wspólnot na rekolekcje i kierownictwo duchowe. Od 1827 roku odpowiedź oblatów wyrażała się w zaangażowaniu w formację przyszłych kapłanów w seminariach. Eugeniusz, jako wikariusz generalny w Marsylii, te same zasady wprowadził dla księży z diecezji.
Zmiana siebie automatycznie przywołuje reformę społeczną. Ramana Maharshi
