25 sierpnia – SĄ NADAL NASZYMI BRAĆMI, A MY – ICH
This is a custom heading element.
25 sierpnia – SĄ NADAL NASZYMI BRAĆMI, A MY – ICH
Oto czterech w niebie, to już ładna wspólnota. Eugeniusz mówi o pierwszych czterech oblatach, którzy umarli – o ojcach J. A. Jourdan (+ kwiecień 1823), J. J. Marcou (+ sierpień 1826), bracie P.P. Dumolard (+ 9 lipca 1828) i ojcu V. A. Arnoux (+ 13 lipca 1828).
Ziemska wspólnota, która tak bardzo była bliska sercu Eugeniusza nie została zniweczona śmiercią jej członków, ale powiększyła się w wieczmości.
Są to pierwsze kamienie, kamienie węgielne budowli, która musi być wznoszona w niebieskim Jeruzalem. Są przed Bogiem ze znakiem, z rodzajem właściwego naszemu Stowarzyszeniu charakteru, ze ślubami wspólnymi wszystkim jego członkom, z nawykiem tych samych cnót. Jesteśmy z nimi związani więzami szczególnej miłości. Są nadal naszymi braćmi, a my – ich. Mieszkają w naszym macierzystym domu, w naszej stolicy. Ich modlitwy, miłość, jaką żywią do nas, sprowadzą nas pewnego dnia do nich, abyśmy mieszkali z nimi w miejscu naszego spoczynku.
List do Hipolita Courtesa,22.07.1828, w: EO I, t. VII nr 307.
Cóż za cudowne słowa o wspólnocie z naszymi zmarłymi i umiłowanymi braćmi.
Życie zmarłych wpisuje się w pamięci żyjących.Marcus Tullius Cicero
