17 września – DUCHOWOŚĆ TO NASZE ŻYCIE CHRZEŚCIJAŃSKIE
This is a custom heading element.
17 września – DUCHOWOŚĆ TO NASZE ŻYCIE CHRZEŚCIJAŃSKIE TYLE ŻE PROWADZONE PRZEZ DUCHA ŚWIĘTEGO
Kontynuując opis swych czasów szkolnych w Turynie Eugeniusz mówi o przyjęciu sakramentu bierzmowania.
Leczenie przeciagało się, a czas bierzmowania nadszedł, obawiano się, że Eugeniuz nie będzie mógł do niego przystąpić. Kardynał Costa, arcybiskup Turynu, był uprzejmy złożyć propozycję, aby prywatnie udzielić mu bierzmowania. Nie trzeba jednak było uciekać się do jego życzliwości, gdyż dziecko przystąpoiło do biezrmowania z pozostałymi w dzień Trójcy Świętej 1792 roku w małym kościele przylegającym do pałacu arcybiskupa.
Pociąg Eugeniusza do pobożności trwał przez cały czas, jaki spędził w kolegium. Objawiał się w zamiłowaniu, jakie zawsze okazywał dla uroczystości religijnych.
Dziennik z wygnania, w: EO I, t. XVI, s. 30.
Ponownie zwięzłe wspomnienie ukrywa bogactwo tego wydarzenia. Po święceniach biskupich Eugeniusz bez ustanku udzielał sakramentu bierzmowania i zawsze zastanawiał się nad swoim doświadczeniem i jego znaczeniem. Oto przykład:
Czy potrzeba ognistych języków, aby w pewien sposob dostrzec obecność Ducha Świętego? W tych momentach odczuwam Jego obecność i jestem nią do tego stopnia przeniknięty, że że mogę powstrzymać mych emocji. Muszę zadawać sobie gwałt, aby nie płakać z radości, a pomimo mych wysiłków bardzo często mimowolne łzy zdradzają uczucie, jakie mnie ogarnęło i ujawnia się w pełnym tego słowa znaczeniu!
Dziennik, 18.02.1844 , w: EOI, t. XXI.
Jakie owoce bierzmowanie przyniosło w moim życiu?
Moja duchowość to moje życie chrześcijańskie tyle że prowadzone przez Ducha Świętego… Każda duchowość jest sposobem przeżywania życia chrześcijańskiego pod natchnieniem Ducha Świętego dzięki darom, jakie duch, który w nas mieszka wzbudza w nas dla naszego własnego i osobistego uświęcenia i dla naszego wkładu w życie wspólnoty. Walter Burghardt, S.J.
