23 września – OTWARTE DRZWI DO PRZYSZŁOŚCI

23 września – OTWARTE DRZWI DO PRZYSZŁOŚCI

Na drodze towarzyszenia swej matce i siostrze, kiedy wyjechały do Francji w dzienniku z wygnania, 13. letni wówczas Eugeniusz, przytacza dwa wydarzenia, które wyznaczyły kierunek na przyszłość.

W czasie tej podróży Eugeniusz dał poznać, czego dokonała łaska. Najpierw sprawił sobie wielki krzyż, który zawiesił na szyi jako znak swojej wiary i publicznego wyznania, iż był w stanie tego dokonać, gdyby zaszła potrzeba. Okazja nadarzyła się w pierwszej oberży, w której się zatrzymano, Chociaż krucyfiks Eugeniusza znajdował się pod kamizelką, był dość duży, aby go zauważyć ; to stało się tematem głupich żartów ze strony kelnerów oberży, ale Eugeniusz daleki od zaczerwienia się, tym zuchwalcom odpowiedział z naprawdę chrześcijańską odwagą, czego ci niegodziwcy nie spodziewali się ze strony 13. letniego dziecka.

Po przybyciu do Livourne rodzina zatrzymała się na kilka dni w tym mieście. Eugeniusz zauważył, że służąca domu odznaczała się bardzo dużą ignorancją w sprawach wiary, jego głównym zajęciem było wyjaśnienie katechizmu tej kobiecie, a robił w tak interesujący sposób, że z przyjemnością uczestniczyła w tym także pani domu i, jak mówiła, z wielkim pożytkiem dla niej samej. Gorliwość była jedną z cech charakterystycznych pobożności Eugeniusza, była wstępem do posługi, którą pewnego dnia miał podjąć wobec dusz najbardziej opuszczonych.

Dziennik z wygnania, w: EO I, t. XVI.

Zalążki wskazujące na świadomość krzyża i dzielenie się Dobrą Nowiną z innymi – na tych dwóch filarach Bóg oprze misjonarskie powołanie. Każdy z nas jest zaproszony do odkrycia zalążków naszej duchowości i kierunku naszego życia w oparciuoparcu o nasze spontaniczne działania w okresie naszej młodości.

W dzieciństwie jest zawsze chwila, kiedy otwierają się drzwi i pozwalają wyjść ku przyszłości. Graham Greene