4 grudnia – PRAKTYKA BOŻEJ OBECNOŚCI
This is a custom heading element.
4 grudnia – PRAKTYKA BOŻEJ OBECNOŚCI DLA TYCH, KTóRZY DZIELĄ DUCHOWOŚĆ EUGENIUSZA
Założyciel pragnął, aby oblaci wykorzystywali te same metody, które okazały się tak pomocne dla niego w jego odniesieniu do Zbawiciela i posługiwania. W pierwszej regule życia, którą ułożył dla nas, zwrócił uwagę:
Całe życie członków Stowarzyszenia winno być ciągłym skupieniem. Aby to osiągnąć, przede wszystkim będą pamiętali o ćwiczeniu obecności Boga, wzbudzając krótkie, ale żarliwe akty strzeliste…
Reguła z 1818 roku, część 2, rozdział 1, §5:O modlitwie i ćwiczeniach duchownych.
Czterdzieści lat później jeszcze zwraca uwagę na tę samą zasadę:
Cóż jeszcze mówi Reguła, aby członkom Instytutu przypomnieć o doskonałym życiu, do którego są zobowiązani? Całe życie członków Stowarzyszenia powinno być ciągłym skupieniem ducha. Aby to osiągnąć, niech najpierw troskliwie przykładają się do nieustannego przebywania w bożej obecności i przypominania sobie o niej przez krótkie, ale żarliwe akry strzeliste…
Tę zasadę stosuje w praktycznej sytuacji:
…Cóż powiem o ślubie czystości? Aby zachować tę drogocenną cnotę, czyż to zbyt dużo, aby wiernie zachować wszystko, co nakazuje Reguła, aby uczynić z nas bożych mężów, prawdziwych zakonników: nie zapomnijcie o tym, powtarzam wam: Całe życie członków Stowarzyszenia powinno być ciągłym skupieniem ducha. Aby to osiągnąć, niech najpierw troskliwie przykładają się do nieustannego przebywania w bożej obecności…
Okólnik nr 2 do wszystkich Oblatów, 2.02.1857, w: EO I, t. XII, ss. 209-222.
My wszyscy, członkowie rodziny mazenodowskiej, jesteśmy zaproszeni, aby uczyć się patrzeć oczyma Chrystusa ukrzyżowanego i starać się o ciągłe przebywanie w bożej obecności.
Kaznodzieja, który dowodami popiera życie jest bożym mężem, którego serce ciągle pragnie Boga, którego dusza ciągle podąża w bliskości Boga, którego oko jest zafascynowane Bogiem, w którym dzięki mocy Ducha Świętego, ukrzyżowane zostały ciało i świat, a jego posługa jest niczym obfite wody rzeki, która daje życie. Edward McKendree Bounds
