14 stycznia – U STÓP KRZYŻA SŁUCHAJ TEGO, O CO PROSI CIĘ BÓG

14 stycznia – JUBILEUSZ DWUSTULECIA: U STóP KRZYŻA SŁUCHAJ TEGO, O CO PROSI CIĘ BóG

List Eugeniusz do Henryka Tempiera, kapłana diecezjalnego, jest zasadniczym i założycielskim dokumentem dla nas. Zawiera bowiem zalążki tego, co zasadnicze w naszym powołaniu. List ukazuje fundamentalny punkt wyjścia powołania wszystkich członków mazenodowskiej rodziny, które bierze swe źródło w doświadczeniu bożej miłości na krzyżu. Proszę czytać ten list u stóp krzyża – to nie jakieś pobożne życzenie, ale konieczna postawa: Eugeniusz doświadczył bożej miłości wobec siebie i swe powołanie zrozumiał u stóp krzyża. Konieczne jest, aby każda osoba, która czuje się wezwania do podążania wraz z Eugeniuszem za punkt wyjścia i centrum obrała miłość bożą wyrażoną na krzyżu.

W jego pragnieniu, aby żyć całkowicie dla Boga, Tempier powinien usłyszeć, że Bóg wzywa go do zmiany miejsca dla bożej chwały i zbawienia opuszczonego ludu Prowansji.

Mój drogi przyjacielu, proszę czytać ten list u stóp swego krzyża z za­miarem słuchania tylko Boga, aby poznać, czego od takiego kapłana jak ksiądz wymaga sprawa Jego chwały i zbawienia dusz.

Henryk Tempier został zaproszony, aby oczyma Chrystusa ukrzyżowanego przyjrzeć się religijnej sytuacji najuboższych Prowansji. To zaproszenie, aby do głębi serca wczuć się w ich doświadczenie poczucia braku sensu życia, ponieważ nie ma w nim Boga.

U stóp krzyża, znaku Zbawiciela, który wszystko poświęcił dla innych, jest zaproszony, aby złożyć ofiarę ze swej własnej wygody, aby inni mogli mieć życie.

Sensem oblacji jest spoglądanie na najuboższych oczyma i sercem Zbawiciela oraz dnie odpowiedzi będącej naśladowaniem daru z siebie, jaki uczynił Zbawiciel, aby oni mogli mieć życie w obfitości

Proszę zmusić do milczenia pożądliwość, umiłowanie dostatków i wygód; proszę dobrze przyjrzeć się sytuacji mieszkańców naszych wiosek, stanowi ich religijno­ści, odstępstwom, które coraz bardziej krzewią się z każdym dniem i które dokonują straszliwego spustoszenia. Proszę przyjrzeć się nikłości środków, jakie dotychczas przeciwstawiono temu zalewowi zła; proszę zapytać swe­go serca, co chciałoby zrobić, aby zaradzić tym spustoszeniom, a następ­nie proszę odpowiedzieć na mój list.

List do Henryka Tempiera, 9.10.1815, w: EO I, t. VI, nr 4.

To zaproszenie było powtarzane i niczym echo wracało w ciągu dwustu lat naszej historii. Wielu na nie odpowiedziało, a ich misyjna kreatywność zmieniła życie wielu osób na świecie. Gdy świętujemy jubileusz, dziękujemy i odpowiadamy pragnieniem, aby wezwanie Eugeniusza nadal dźwięczało i przemieniało ludzi.