11 lutego – WIZJA NASZEGO ZAŁOŻENIA. DLACZEGO MY TO ROBIMY

WIZJA NASZEGO ZAŁOŻENIA: DLACZEGO MY TO ROBIMY?

Eugeniusz zaplanował, że jednym z zadań w pierwszych dniach życia wspólnotowego było, że w czasie tego spotkania zatrzymamy się nad regulaminem, którego będziemy przestrzegali; będziemy obradowali nad sposobem spełniania dobra.

Rezultat był taki, że pierwsi misjonarze ułożyli prośbę o zatwierdzenie, którą wystosowali do władz diecezjalnych z Aix. Ten dokument możemy uważać za podstawę założycielskiej wizji, którą dzisiaj rozszerzamy na całą mazenowską rodzinę, w skład której wchodzą ci, co czerpią z ducha i charyzmatu Eugeniusza.

Ten ideał wyrazili w następujący sposób:

My, podpisani tu kapłani, jesteśmy głęboko przejęci budzącą litość dolą mieszkańców osad i wiosek Prowansji, którzy prawie całkowicie utracili wiarę;

Wiedząc z doświadczenia, że zatwardziałość serc oraz obojętność tych ludzi czynią niewystarczającą bądź wręcz daremną zwyczajną pomoc, jakiej udziela im dla ich zbawienia wasza troskliwość apostolska;

Doszedłszy do wniosku, że misje byłyby jedynym skutecznym środkiem, za pomocą którego można by wyzwolić tę politowania godną ludność ze stanu upodlenia;

Pragnąc równocześnie pójść za głosem powołania, które nas wzywa do poświecenia się tej trudnej formie posługi apostolskiej;

Chcąc ją wykonywać w ten sposób, aby to było z pożytkiem dla nas i z korzyścią dla tych, którym zamierzamy głosić Ewangelię;

Mamy zaszczyt prosić o wyrażenie zgody na złączenie się w dawnym klasztorze Sióstr Karmelitanek w Aix, zakupionym przez jednego z nas, aby tam zamieszkać jako wspólnota działająca według reguł, której zasadnicze punkty tutaj wyszczególniamy:

(przyp. autora. w dalszej części trzystronicowe wyjaśnienia)

Prośba o zatwierdzenie skierowana do Wikariuszy Generalnych z Aix, 25.01.1816, w: EO I, t. XIII, nr 2.

Dwieście lat później ciągle przyjmujemy dokładnie te same cele i tę samą wizję, choć wyrażamy ją innymi słowy:

Wezwanie Jezusa Chrystusa, posłyszane w Kościele poprzez potrzeby zbawienia ludzi, jednoczy Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Chrystus zaprasza ich, aby szli za Nim i uczestniczyli w Jego posłannictwie słowem i czynem.

Zgromadzenie jest kleryckie na prawie papieskim. Łączy ono w apostolskich wspólnotach kapłanów i braci, którzy wiążą się z Bogiem przez śluby zakonne; współpracując z Chrystusem Zbawicielem i naśladując Jego przykład, poświęcają się głównie ewangelizacji ubogich. K 1

Dzięki temu nadal, po dwustu latach, jesteśmy tacy sami.

Cele stają się źródłem energii, która naszemu życiu daje siłę. Denis Waitley