2 marca – MISJONARZ – KRUCHE NACZYNIE
This is a custom heading element.
MISJONARZ – KRUCHE NACZYNIE
Misjonarze byli słabymi ludźmi i nie wszystko w ich życiu było różowe.
Członkowie przyjęci do Stowarzyszenia będą mogli być wydaleni ze Stowarzyszenia tylko na prośbę superiora z ważnej przyczyny za zgodą innych misjonarzy przy większości dwóch trzecich głosów.
Prośba o zatwierdzenie skierowana do Wikariuszy Generalnych z Aix, 25.01.1816, w: EO I, t. XIII, nr 2.
Usunięcie 25. letniego Augusta Icarda było okazją do wcielenia w życie zarządzenia zapisanego zaledwie przed kilkoma tygodniami. Zanim zebrali się członkowie Stowarzyszenia, 19 grudnia 1815 roku Eugeniusz napisał do Forbina Jansona: Trzeci, nazbyt gorliwy, gniewa się na opieszałość pozostałych. W księdze przyjęć do nowicjatu, na marginesie przy jego nazwisku, Eugeniusz napisał: powody większej wagi skłoniły ich, aby niedługo potem powiadomić Icarda, że nie powinien już dłużej uważać siebie za członka Stowarzyszenia.
W 1823 roku Misjonarzy Prowansji opuścili również Emanuel Maunier i Sebastian Deblieu, aby zostać kapłanami diecezjalnymi. Trzej z pięciu pierwszych towarzyszy Eugeniusza nie wytrwało. Rzeczywiście uczeń jest kruchym naczyniem.
W końcu jest tyle delikatnych rzeczy. Ludzie tak łatwo się załamują, tak samo jest z marzeniami i sercami. Neil Gaiman
