26 kwietnia – JAK ŻYĆ MIŁOŚCIĄ ZBAWICIELA

JAK ŻYĆ MIŁOŚCIĄ ZBAWICIELA?

Pierwszy semestr Eugeniusz spędził na wydziale seminarium, następnie powrócił do Aix, aby rozpocząć swą kapłańską posługę. Niedługo potem zarezerwował czas na odprawienie rekolekcji, aby właściwie usytuować się w swej posłudze. Skoncentrował się oczywiście na Zbawicielu:

Za wzór czci, jaką powinienem oddawać Bogu, obiorę Jego umiłowanego Syna Jezusa Chrystusa, naszego godnego miłości Zbawiciela, któremu będę starał się okazywać najczulsze nabożeństwo i najgorętszą miłość, nieustannie pamiętając w duchu, a zwłaszcza w sercu o Jego dobrodziejstwach.

Codziennie świadomie pracował, aby pozostawać w jedności ze swym Zbawicielem:

Uznając, że jestem niezdolny i niegodny, aby Go kochać, codziennie podczas Najświętszej Ofiary będę Go prosił tę łaskę i sto razy w ciągu dnia w akcie strzelistym: Mój Jezu, daj mi Twoją miłość! Ach, wszystko bym zdobył, gdybym miał to nabożeństwo do Jezusa Chrystusa, które powinno być właściwe kapłanowi.

To nie pobożność skupiona na samym sobie, ale zamierzony misyjny cel:

Moim podstawowym zaję¬ciem będzie kochać Go. Moją największą troską będzie umiłowanie Go. Wykorzystam w tym celu wszystkie środki, wszystek czas, wszystkie siły, a kiedy po wielu trudach zdobędę się jedynie na akt miłości względem tak dobrego Mistrza, słusznie będę uważał, że bardzo hojnie zapłaciłem.

Regulamin przyjęty podczas mych rekolekcji w Aix w grudniu 1812 roku, w: EO I, t. XV, nr 109.

Nie możemy oceniać naszej modlitwy… poprzez pryzmat tego, co czujemy, gdy się modlimy, ale przede wszystkim przez to, jak kochamy, gdy żyjemy. Katherine Marie Dyckman

25 kwietnia

POZWOLIĆ, ABY WASZE SŁOWA UCZYŁY, A WASZE CZYNY PRZEMAWIAŁY

Podstawowy poziom duchowości powinien być przeżywany i wyrażony. Eugeniusz, w swoich postanowieniach spisanych kilka dni po przyjęciu święceń kapłańskich i nominacji na członka personelu paryskiego seminarium, ukazuje środki, które wykorzystywał, aby na każdą rzecz spoglądać oczyma Chrystusa Zbawiciela:

Będę starał się żyć w taki sposób, aby mój przykład przemawiał jeszcze bardziej niż słowa i pouczenia. W tym celu będę się starał z Bożą pomocą odnowić się w duchu kapłaństwa… szukając we wszystkim tylko Boga, Jego chwały, zbawienia dusz i naszego postępu na drogach doskonałości.

Aby swemu ideałowi dać fundament:

Nie zaniedbam żadnego ze środków, jaki proponują nam kierow¬nicy życia duchowego, aby dojść do jedynego celu, do którego po¬winienem dążyć… Moje ćwiczenia duchowne to: 1) oracja, 2) msza święta, 3) bre¬wiarz, lektura duchowa, rachunek sumienia, modlitwa, wszystko w Bożej obecności.

Postanowienia dyrektora Seminarium Świętego Sulpicjusza, styczeń 1812, w: EO I, t. XV, nr 103.

Aby czyny Eugeniusza przemawiały bardziej niż słowa, potrzebował solidnego fundamentu dla swej relacji ze Zbawicielem w zwyczajnej codzienności – tylko wówczas jego posługa mogła doprowadzić innych do tej samej relacji i transformacji miłości. W jaki sposób dzisiaj moje słowa mogą pouczać, a moje czyny przemawiać?

Czyny przemawiają mocniej niż słowa, pozwólcie, aby wasze słowa uczyły, a wasze czyny przemawiały. Święty Antoni z Padwy