6 lutego
This is a custom heading element.
ŚMIERĆ JAKO OBLACJA
Posłuszeństwo Eugeniusza wobec Boga jest zaproszeniem do osobistego daru z siebie.
Ale około godziny 12 sytuacja na nowo staje się niebezpieczna; wracają duszności, chory może ulec każdemu kryzysowi: lekarz prosi, aby udzielono mu ostatnich sakramentów. Ojciec Honorat, który od trzech tygodni przebywa w Aix, uprzedza ojca Tempiera, który przystaje na jego apel i przybywa nazajutrz 14 czerwca. Ojciec Tempier, jako admonitor, powiadamia go o ostatnim namaszczeniu. Tę wiadomość Założyciel przyjął z posłuszeństwem duszy całkowicie oddanej woli Boga. Odbył spowiedź generalną i ustalił godzinę i porządek ceremonii, którą wyznaczono na sobotę rano.
Następnie z rąk ojca Tempiera, od tej chwili wikariusz generalnego Stowarzyszenia, otrzymał ostatnie sakramenty. Uczucia najżywszej wiary i największego spokoju okazane przez Założyciela, podziwem napełniły wszytskich uczestników.
A. Rey, dz. cyt., t. 1, s. 470.
