Instalacja nowego Prowincjała
This is a custom heading element.
41-letni nominat o. Paweł Zając objął urząd Prowincjała Polskiej Prowincji Misjonarzy Oblatów. Instalacja nowego Prowincjała odbyła się w seminarium oblackim w Obrze k. Wolsztyna.
O. Paweł Zając objął urząd Prowincjała Polskiej Prowincji Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Zastąpił na tym stanowisku o. Antoniego Bochma OMI, który w październiku został przez Kapitułę Generalną wybrany Radnym Generalnym na Europę. W międzyczasie przełożonym polskich oblatów był o. Marian Puchała OMI, wikariusz prowincjalny. Kadencja prowincjała jako wyższego przełożonego prowincji zakonnej potrwa trzy lata.
Zgodnie z Konstytucjami i Regułami Misjonarzy Oblatów nowy prowincjał złożył uroczyste wyznanie wiary. Został mianowany także nowy zarząd prowincji, w którego skład wchodzi sześciu zakonników (o. dr Józef Wcisło OMI; o. Jerzy Ditrich OMI; o. dr Marian Puchała OMI; o. Tomasz Maniura OMI; br. Rafał Dąbkowski OMI; o. Łukasz Krauze OMI).
Administracja prowincji mianowana przez Superiora generalnego i jego Radę omawia kwestie dotyczące posłannictwa oblatów, życia zakonnego i spraw doczesnych, mając na uwadze pragnienia i potrzeby wspólnoty i każdego z jej członków.
W Zgromadzeniu Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej „Prowincjał jest powołany do służenia władzą. Jego odpowiedzialność obejmuje zarówno specyficzne posłannictwo Zgromadzenia w ramach jego prowincji, jak i zakonne życie apostolskie wspólnot i ich członków. Prowincjał posiada więc pełną władzę w stosunku do osób, wspólnot i dzieł prowincji, zgodnie z tym, co zostało ustalone w Konstytucjach i Regułach (K 100)”.
W Polsce oblaci są obecni od 1920 roku. Zgromadzenie zostało założone przez św. Eugeniusza de Mazenoda, późniejszego biskupa Marsylii, 25 stycznia 1816 roku w Aix-en-Provence. Obecnie liczy ono 3895 zakonników, w tym 311 w Polsce oraz prawie kolejnych 300 za granicą. Oblaci Maryi Niepokalanej są Zgromadzeniem misyjnym. Ich naczelną służbą w Kościele jest ukazywanie Chrystusa i Jego Królestwa najbardziej opuszczonym, niesienie Dobrej Nowiny ludom, które jeszcze jej nie przyjęły i pomoc w odkrywaniu ich własnej wartości w świetle Ewangelii. Natomiast tam, gdzie Kościół już istnieje, oblaci kierują się do grup, z którymi ma on najmniej kontaktu.
MW OMI/Poznań
