13 marca

ROLA ANIOŁA POCIESZYCIELA

Przez dwa miesiące, odbywając rekonwalescencję, Eugeniusz mieszkał w domu swojej siostry. Był także aniołem pocieszycielem (A. Rey, dz. cyt., t. I, s. 478) dla swej siostrzenicy, dziewiętnastoletniej Natalii de Boisgelin, w przeddzień jej śmierci.

Oto opis tego wydarzenia, w którym z ojcem Tempierem dzieli się swym lękiem:

…Oświadczyła mi, że jeśli z jednej strony pragnęła jej, to z drugiej niezmiernie jej się bała, bo czyściec straszliwie ją przerażał i że drżała na całym ciele na samą myśl, że schodząc z tego świata będzie oddzielona od Boga, ponieważ w czyśćcu nie widzi się Boga i okrutnie pokutuje się za swoje grzechy. Płakała, mówiąc mi o tym. Niech ojciec wczuje się w moje położenie. Musiałem z obowiązku sumienia nie odwodzić jej od takiego myślenia o śmierci, o której mówiła, że miała wkrótce nastąpić i zdusić w swoim sercu wszystkie niepokoje i rozdarcia, jakie ten obraz mi ukazywał!

List do Henryka Tempiera, 28.10.1829, w: EO I, t. VII, nr 339.