4 kwietnia

PROSZĘ NIE TRACIĆ CZASU NA GAPIENIE SIĘ

Eugeniusz w liście do ojca Jeancarda nadal mówi o jego niezadowoleniu z włączenia do wspólnoty w Aix.

Oprócz tych wszystkich nadprzyrodzonych rozważań, które mają jednak pewien ciężar, mówiąc po ludzku, trzeba umieć postanowić i wykonywać cnotę z konieczności. Tak postępują wszyscy ludzie o zdrowych zmysłach.

Pisze z nutą humoru:

Widziałem żołnierzy, którzy nie bardzo przejmowaliby się wyjazdem do Algieru. Wyjeżdżali tam tak samo wesoło jak inni. Pobyt w Aix nie jest tak gorący jak pobyt w Afryce i tam nie jest się wystawionym na strzały armatnie.

Zachęca Jeancarda, aby jak najlepiej wykorzystał sytuację, aby swe talenty zużytkować w zleconym mu dziele misji:

Poważnie nie będzie łatwo litować się nad losem tego, którego tam zatrzymuje obowiązek. A zatem, drogi przyjacielu, wiedząc, że nie mogę postąpić inaczej niż tam ojca pozostawić, proszę nauczyć się wykonywać tam zajęcia zgodne z ojca powołaniem. Proszę nie tracić czasu na gapienie się. Proszę pracować. Ojciec ma za dużo zdolności, aby nie być straszliwie odpo-wiedzialnym za bezczynność, której nic nie może usprawiedliwić w moich oczach. Mały wypad, jaki niedawno ojciec zrobił, wystarczająco ojca rozerwał. Proszę się zabrać do roboty tak, jakby ojciec się śpieszył. A czy tak nie jest zawsze w tym przemijającym życiu, w czasie którego krótkiego trwania powinniśmy jednak wypełnić swoje zadanie.

List do Jacquesa Jeancarda, 04.06.1830, w: EO I, t. VII, nr 346.