12 kwietnia

PRZEŻYĆ WIELKI TYDZIEŃ ZE ŚWIĘTYM EUGENIUSZEM

WIELKI CZWARTEK – OBLACJA I RADOŚĆ KOMUNII.

…z niewypowiedzianą radością złożyliśmy śluby. Przed Najświętszym Sakramentem, u stóp wspaniałego tronu, gdzie Go złożyliśmy w czasie Mszy poprzedniego dnia, rozkoszowaliśmy się naszym szczęściem przez całą tę świętą noc.

Rambert, dz. cyt., t.1, s. 187.

Czytając opis Eugeniusza o nocy pierwszych ślubów, jesteśmy w stanie zasmakować piękna gestu oblacji i jej wagi dla Eugeniusza. Mówi o radości i o spędzonych godzinach na rozkoszowaniu się głębią tego momentu. Do tego prawdziwego doświadczenia zażyłości z Jezusem obecnym w Eucharystii powraca w wielu pismach. W 1830 roku napisał do Henryka Tempier:

Dziś rano przed Komunią ośmieliłem się mówić do tego dobrego Mistrza z takim samym zawierzeniem, jakbym to mógł robić, gdybym miał szczęście żyć, gdy On chodził po ziemi i gdybym znajdował w takich samych kłopotach. Odprawiałem Mszę w osobnej kaplicy. Przedstawiłem Mu nasze potrzeby, poprosiłem Go o Jego światło i Jego asystencję, a potem całkowicie Mu zawierzyłem, nie chcąc absolutnie niczego innego jak tylko Jego świętej woli. Następnie w tym nastawieniu przyjąłem Komunię. Skoro tylko przyjąłem najdroższą Krew, nie mogłem się obronić przed niesamowitą obfitością wewnętrznych pociech…

List do Henryka Tempier, 23 sierpnia, w: EO I, t. VII, nr 359.

Medytacja nad celebracją pierwszego Wielkiego Czwartku misjonarzy przypomina mi modlitwę Jezusa w czasie Ostatniej Wieczerzy, w której zaprasza apostołów do wejścia w komunie z Ojcem: Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś w nich była i Ja w nich (J, 16, 24). Możemy dzięki temu zrozumieć z pełni radości doświadczonej w Wielki Czwartek 1816 roku w Aix en Provence.