6 lipca

EUGENIUSZ I HISTORIA FRANCJI: POD RZĄDAMI BURBONÓW W LATACH 1824-1813 EUFORIA ZAMIENIA SIĘ W NIEPOKÓJ.

Yvon Beaudoin opisuje kontekst:

6 kwietnia 1814 roku, w dniu abdykacji Napoleona, Senat na tron powołał księcia Prowansji, który przyjął imię Ludwika XVIII. Panował jeden rok (pierwsza restauracja). W wyniku powrotu Napoleona (maj-czerwiec 1815 roku, sto dni) król uciekł do Belgii. Nowa europejska koalicja zmusiła Napoleona do ponownej abdykacji. W chwili wygnania Napoleona na wyspę świętej Heleny, 8 lipca Ludwik XVIII powrócił do Paryża i panował aż do śmierci 16 września 1824 roku. Jak w innych diecezjach w listach do proboszczów i w okólnikach Mazenodowie proszą o modlitwy za króla w czasie jego choroby i przy okazji jego śmierci i każdego roku w rocznicę śmierci.

Następcą został brat Ludwika XVII, który przyjął imię Karola X. Za jego rządów liberałowie byli coraz bardziej wpływowi. W latach 1828-1819 premier Martignac, aby pogodzić lewicę z liberałami, kosztem Kościoła przyznał im przywileje. Rektorem uniwersytetu mianował osobę świecką, zgromadzeniom, zwłaszcza jezuitom, zakazał nauczać, do 20 tysięcy ograniczył liczbę wychowanków niższych seminariów duchownych. (Ordonnances de 1828).

Mazenodowie w swej korespondencji często mówią królowi o swej zdecydowanej opozycji do ustaw z 1828 roku, zwłaszcza tej z 21 kwietnia, która odbierała biskupom zwierzchnictwo i nadzór nad szkołami podstawowymi, z 16 czerwca w odniesieniu do szkół ponadpodstawowych, która zakazywała nauczania zgromadzeniom, ograniczała liczbę uczniów w niższych seminariach i ustanowiła regulamin niezgodny z prawami biskupów.
http://www.omiworld.org/fr/dictionary/dictionnaire-historique_vol-1_r/424/restauration/