22 sierpnia 2017

WSPÓLNY DUCH, KTÓRY OŻYWIA TO SZCZEGÓLNE CIAŁO

Trzeba przyswoić sobie naszego ducha i żyć tylko nim. To wynika samo z siebie bez potrzeby wyjaśniania.

Co sprawia, że oblat jest tym, kim jest i co go wyróżnia w Kościele? Jakie cechy charakterystyczne wyróżniają członka mazenodowskiej rodziny od członków innych rodzin lub od innej wspólnoty religijnej? To duch rodziny wyrażony w naszej Regule, którą żyjemy ponad dwieście lat.

Jak w Stowarzyszeniu jest wspólny strój i wspólne Reguły, tak samo musi być wspólny duch ożywiający to szczególne ciało. Duch bernardyna nie jest duchem jezuity. My też mamy własnego ducha.

List do Hipolita Guiberta, 29.07.1830, w: EO I, t. VII, nr 350.

17 lutego 1826 r. nowe Zgromadzenie i jego Konstytucje zostały urzędowo zatwierdzone przez papieża Leona XII. Przedmowa, jaką Założyciel napisał do Konstytucji, jest dla nas szczególnym wyrazem jego charyzmatu, a dla Zgromadzenia więzią jedności. Oblaci zawsze uważali ją za swoją Regułę życia.

Wprowadzenie do Przedmowy i do Konstytucji i Reguł.