23 sierpnia 2017
This is a custom heading element.
TRZEBA PRZYSWOIĆ SOBIE NASZEGO DUCHA I ŻYĆ TYLKO NIM.
Trzeba przyswoić sobie naszego ducha i żyć tylko nim… Jak w Stowarzyszeniu jest wspólny strój i wspólne Reguły, tak samo musi być wspólny duch ożywiający to szczególne ciało.
List do Hipolita Guiberta, 29.07.1830, w: EO I, t. VII, nr 350.
Eugeniusz ciągle zwracał uwagę na wierność duchowi, którego dał nam Bóg.
Mój pierwszy towarzyszu, od pierwszego dnia naszego zjednoczenia ojciec pojął ducha, który powinien nas ożywiać i którego powinniśmy przekazać innym; ani na chwilę ojciec nie zboczył z drogi, którą postanowiliśmy kroczyć; wszyscy w Stowarzyszeniu o tym wiedzą i liczą na ojca tak jak na mnie.
List do Henryka Tempiera, 15.08.1822, w: EO I, t. VI, nr 86.
Ten duch jest szczególną ewangeliczną inspiracją, którą Bóg przekazał Eugeniuszowi w pewien Wielki Piątek. Ona stała się centrum i osią całego jego i naszego życia.
Konstytucje i Reguły proponują każdemu oblatowi sposoby kroczenia śladami Jezusa Chrystusa. Czerpią one natchnienie z charyzmatu przeżytego przez Założyciela i jego pierwszych towarzyszy. Otrzymały też oficjalne zatwierdzenie przez Kościół. W ten sposób pozwalają one każdemu ocenić jakość swojej odpowiedzi na otrzymane wezwanie i stać się świętym.
