Po dorocznym spotkaniu oblackich proboszczów i rektorów

This is a custom heading element.

1 grudnia 2017

Dobiegło końca doroczne spotkanie proboszczów i rektorów oblackich parafii. Do klasztoru na Świętym Krzyżu przybyli ojcowie oblaci, którym została powierzona troska o wspólnoty parafialne w Obrze – arch. poznańska; Poznaniu – arch. poznańska; Łebie – diec. pelpińska; Laskowicach Pomorskich – diec. pelplińska; Wrocławiu – arch. wrocławska; Katowicach – arch. katowicka; Siedlcach – diec. siedlecka; Zahutyń – arch. przemyska; Kędzierzynie – Koźlu – diec. opolska; Lublińcu – diec. gliwicka; Gorzowie Wielkopolskim – diec. zielonogórsko-gorzowska; Grotnikach – arch. łódzka; Kokotku – diec. gliwicka; Kodniu – diec. siedlecka; zabrakło proboszczów z Bodzanowa – diec. opolska oraz z Iławy – diec. Elbląska. Obecni byli również rektorzy kościołów: z Gdańska – arch. gdańska i ze Świętego Krzyża – diec. sandomierska.

Głównym punktem spotkania była Eucharystia sprawowana w kaplicy domowej, na której obecne były relikwie Drzewa Krzyża Świętego. Mszy świętej przewodniczył o. Mieczysław Hałaszko OMI – proboszcz parafii z Kędzierzyna – Koźla. Homilię wygłosił o. Krzysztof Jamrozy OMI, mistrz nowicjuszy.

W homilii o. Krzysztof nawiązał do słów papieża Franciszka skierowanych do rzymskich proboszczów podczas spotkania w bazylice św. Jana na Lateranie w marcu tego roku. Ojciec Święty zachęcał wówczas do spojrzenia wstecz na drogę swojej wiary, na której odnaleźć można prawdziwe skarby, które pomogą nam lepiej zrozumieć naszą teraźniejszość:

Czy dla oblackiego proboszcza – pytał kaznodzieja – jest bardziej odpowiednie miejsce na refleksję dotyczącą przebytej drogi, niż Święty Krzyż? Z pewnością chodząc tymi korytarzami, zaglądając do pokojów, w których mieszkaliśmy w nowicjacie, spoglądając na pamiątkowe tabla czy biorąc do ręki nowicjacką kronikę własnego kursu towarzyszyć będzie nam wiele wspomnień, spoglądać będziemy na twarze tych, którzy na tamtym etapie byli towarzyszami na drodze powołania. Wielu z nich już dziś pośród nas nie ma. A gdzie my jesteśmy w tej naszej życiowej drodze? Czy jesteśmy na tym etapie i w miejscu, którego pragnie dla nas Bóg, Ten który nas powołał i nigdy nie odwołał wypowiedzianych kiedyś do nas słów Pójdź za mną? Wskazując na pasterską posługę świętego Pawła o Krzysztof mówił: Dla Pawła Chrystus ukrzyżowany stał się odpowiedzią na wszelkie problemy wspólnoty wierzących. Ale nie tylko wierzących. Stał się także podstawowym orędziem dla wszystkich pozostałych, dla tych który ciągle jeszcze są poza wspólnotą Chrystusowego Kościoła. I to orędziem, po ludzku patrząc, kompletnie nie trafionym, takim, że trudniej o gorsze. Ale to właśnie w Krzyżu objawiła się Boża moc i mądrość. Ukrzyżowany jest mądrością, ponieważ ukazuje kim naprawdę jest Bóg, ukazuje moc miłości, która posuwa się aż do śmierci na krzyżu, by zbawić człowieka – mówił o. Jamrozy OMI

Na koniec zachęcił by pobyt w bliskości relikwii Chrystusowego Krzyża był dla każdego czasem radości z budowania braterskiej wspólnoty ale i czasem dzielenia się doświadczeniem wiary i inspirującymi duszpasterskimi pomysłami i inicjatywami, które pomogą innym w to doświadczenie Bożej miłości wchodzić.

Po Eucharystii odbyło się spotkanie w salce kominkowej, podczas którego ojcowie dzielili się czym obecnie żyją poszczególne parafie, jak funkcjonują grupy parafialne. Mówili o nowych inicjatywach duszpasterskich ale także zastanawiali się co i jak zrobić by ożywiać te wspólnoty duchem i charyzmatem oblackim. Uczestnicy tegorocznego spotkania zastanawiali się również nad zaangażowaniem misyjnym poszczególnych wspólnot i co czynić na rzecz budzenia nowych powołań kapłańskich i zakonnych.

Źródło: www.swietykrzyz.pl

(kz)