Święta Narodzenia Pańskiego w najstarszym polskim sanktuarium

Ponad tysiąc wiernych zgromadziło się na Mszy świętej pasterskiej celebrowanej o północy w bazylice Trójcy Świętej, w najstarszym polskim sanktuarium na Świętym Krzyżu. Wśród nich byli obecni parlamentarzyści ziemi świętokrzyskiej, samorządowcy, przedstawiciele mediów lokalnych oraz goście z kraju i z zagranicy m.in. z Gdyni i Francji.

Uroczystą Eucharystię poprzedziły jasełka w wykonaniu nowicjuszy ze Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej oraz recital muzyczny w wykonaniu muzyków Filharmonii Świętokrzyskiej.
Mszy Świętej pasterskiej przewodniczył i wygłosił homilię o. dr Marian Puchała OMI, Wikariusz Prowincjalny Polskiej Prowincji Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej ds. misji.

W homilii o. Marian Puchała OMI przypomniał o tajemnicy Bożego planu zbawienia, który wypełnił się w Chrystusie: W tę wyjątkową noc Narodzenia Pańskiego, jakże dobitnie brzmią słowa św. Jana Apostoła „Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął  ale miał życie wieczne” /J 3, 16/. Odwieczna miłość Boga do człowieka sprawiła, że ON SAM, Bóg, stał się człowiekiem, jednym z nas. Jego miłość jest u źródeł Jego Narodzenia z Dziewicy Maryi w Betlejem. Wcielona Miłość Boga jest u źródeł naszego chrztu, naszego uczestnictwa w życiu Kościoła, naszej wiary, naszej modlitwy.

Dalej wskazał jak bardzo nam brakuje na co dzień świadomości, że Bóg czuwa nad nami: Choć tak często przeciwny wiatr dmie nam w oczy. Tak często los rzuca nam kłody pod nogi. Tak często musimy walczyć o zachowanie naszej tożsamości katolickiej i narodowej wobec rozmaitych eksperymentów liberalnej Europy. Dlatego narzekamy na ciężkie życie, narzekamy na trudności w rodzinie, na źle urządzony świat. Dajemy się ponieść lękowi, gniewowi, agresji, zniechęceniu, depresji. Dlaczego? Ponieważ zapominamy o Miłości Boga czuwającej nad nami, nad naszym życiem. Rozważamy, wręcz kontemplujemy to co nas boli, krzywdzi, zadaje rany, upokarza, poniża i zabija. Ale przecież to nie jest cała prawda o naszym życiu.

Na zakończenie przypomniał wiernym, że tylko Ona, Wcielona Miłość Boga, może otworzyć nam oczy, by zobaczyć głębszy wymiar życia:  Nasze życie ma sens, ono jest dobre i piękne wbrew wszelkim cierpieniom, słabościom, krzywdom i upokorzeniom, wbrew winie jaka zaciągamy naszymi grzechami. To dzięki Niej możemy przyjąć z pogodą ducha wszelkie przeciwności życiowe, niesprawiedliwości losu, ludzkie krzywdy. To Ona, Miłość Nowonarodzonego w Betlejem, może inspirować naszą walkę z przeciwnościami losu, z naszymi słabościami. Nowonarodzony Bóg jest naszą Drogą, Prawdą i Życiem. Tylko On jest naszym Panem i Zbawicielem. Wraz z Maryją i Józefem czuwajmy przy żłóbku Nowonarodzonego i wołajmy: Matko Boża z Betlejemu, nad Dzieciątkiem pochylona, każde dziecko polskiej ziemi w swe matczyne weź ramiona.

Atmosferze skupienia i refleksji podczas wspólnej modlitwy w tą niezwykłą noc, sprzyjała oprawa muzyczna, którą zapewnili muzycy Filharmonii Świętokrzyskiej i obecność naszych nowicjuszy, postulanta oraz niewątpliwie przepiękny wystrój bazyliki, która została przyozdobiona pięknymi, wysokimi jodłami świętokrzyskimi. Nad głowami wiernych zawisły zielone girlandy wykonane z jodły świętokrzyskiej rozświetlone tysiącem światełek.

Także aranżacja tegorocznej szopki pozwoliła na skupienie i modlitwę. Została ona zbudowana w prezbiterium bazyliki.  Główną projektantką i pomysłodawczynią stajenki jest pani dyrektor Magdalena Kusztal z Kieleckiego Centrum Kultury. Tym razem stajenka została usytuowana w dworku szlacheckim. Jej monumentalność i bajkowy charakter porusza serca i zachęca do głębszej refleksji i zadumy nad tajemnicą Narodzenia Pańskiego.

Także przed bazyliką stanęła żywa szopka. To dzieło m.in. pana Jana Bzymka z Dębniaka i wielu naszych wypróbowanych przyjaciół. Zwierzęta, które wypełniły szopkę zostały wypożyczone od mieszkańców z okolicznych miejscowości. Będzie ona dostępna dla wiernych do niedzieli 7 stycznia 2018 roku.

(źródło: www.swietykrzyz.pl)