20 kwietnia 2018

OSOBISTA INTEGRALNOŚĆ I PRZYKŁAD FUNDAMENTEM WSZELKIEJ POSŁUGI

W swoich refleksjach o Konstytucjach i Regułach Eugeniusz przepisuje niektóre ich fragmenty, które chciał zachować przed oczyma i odwoływać się do nich w przyszłości. Oto cechy Oblata, o których często będzie mówił:

„Przede wszystkim posługa misji”. Konstytucje do nich ciągle i słusznie powracają, gdyż misje są pierwszym i głównym celem In­stytutu. Tak więc nie sądzę, aby istniała potrzeba podkreślania tego punktu: „Misje są jednym z głównych celów Instytutu, wszyscy będą się przykładali, aby dobrze wykonywać to zadanie” (artykuł 1, para­graf 1: O misjach).

Wszystko należy przeczytać, ale zwróćcie uwagę na fragment: „Niech członkowie Instytutu pragną, aby we wszystkich sprawach nie dawać choćby cienia złego przykładu, niech postępują w taki sposób, aby zawsze cieszyć się szacunkiem ludzi, niech nigdy, pod pretekstem jakiejkolwiek miłości, nie ważą się mieszać w małżeń­stwa, w kontrakty, testamenty; niech nigdy nie będą chrzestnymi; jednym słowem, niech nigdy nie mieszają się w sprawy, które nor­malnie poniżają pracowników ewangelicznych i wprowadzają za­męt” (artykuł 25, paragraf 1, O misjach).

[Strona 7] Ale to nie wszystko: „Na tyle, na ile pozwolą nasze szczupłe środki, celem Instytutu będzie zastąpienie zakonów i napra­wienie nieporządku, który wśliznął się w szeregi duchowieństwa. Ten cel łatwiej się osiągnie poprzez przykłady aniżeli przez słowa. Również powinniśmy być bardzo przekonani, że konieczne jest za­chowywanie wszystkich rodzajów cnót i że żadna z nich nie powin­na nam być obca. artykuł 1: O głoszeniu Słowa Bożego).

„Gdy ten fundament już zostanie położony, wszyscy członkowie Instytutu bez wyjątku będą czynili wszystko, co im nakaże posłu­szeństwo” (artykuł 2, tamże).

Zapiski rekolekcyjne, październik 1831, w: EO I, t. XV, nr 163.