26 kwietnia 2018

CIĄGLE BĘDĄ SIĘ STARALI ŻYĆ W BOŻEJ OBECNOŚCI.

Kontynuując nasze przyglądanie się osobistym medytacjom Eugeniusza o Konstytucjach i Regułach zbieramy pokłosie jego duchowych uwag oraz inspiracji, które pomogły mu stawać się świętym. Mówi do nas:

Rozdziały drugi i trzeci zawierają zasady, które należy medyto­wać. Tylko dzięki temu środkowi zdołamy zrozumieć, kim powinien być oblat Maryi. Należy dołączyć je do fragmentów wyjętych z pierw­szej części i przedmowy do Reguły. „Całe życie członków Stowa­rzyszenia powinno odznaczać się ciągłym wewnętrznym skupie­niem” (artykuł 1: O milczeniu). „Aby je osiągnąć, przede wszystkim będą pamiętali o Bożej obecności oraz często będą odmawiali krótkie, ale żarliwe akty strze­liste” (artykuł 2, tamże).

Zapiski rekolekcyjne, październik 1831, w: EO I, t. XV, nr 163.

Eugeniusz nawiązał bardzo głęboką przyjaźń z Jezusem, a przyjaciel zawsze pragnie być blisko osoby kochanej. Jego dni wypełnia skupienie, ale także nieoczekiwane porywy modlitwy i miłości.
Święta Teresa od Dzieciątka Jezus mówiła, że gdy co trzy minuty nie miała świadomości obecności Jezusa, była nieszczęśliwa. Bazując na przykładzie Teresy Dotothy Day napisała: Jej celem było pokazanie współczesnemu światu, że świętość jest dla każdego, że wszyscy do niej są powołani, chodzi o małą drogę, prostą drogę, którą wszyscy mogą podążać. Eugeniusz nauczył się tej małej drogi i pragnie, abyśmy postępowali tak jak on.