15 maja 2018

Z POKORĄ PODDAĆ SIĘ TEMU, KTÓRY SPOŚRÓD BRACI ZOSTAŁ WYBRANY, ABY REPREZENTOWAĆ JEZUSA CHRYSTUSA.

Medytacje Eugeniusza nad Regułą doprowadziły go do skomentowania kilku dziedzin relacji ze Zbawicielem, jakie przeżywał w swoim codziennym życiu.

Ich nagrodą, chwałą i wdzięcznością jest posługa, jaką pełnią. Istotne jest, aby pamiętali, iż są prostymi narzędziami Jezusa Zbawiciela. Potrzebują ćwiczyć się w pokorze (to znaczy, że chodzi o Jezusa a nie o mnie). Oraz o zwyczajną współpracę z superiorem (chodzi o nas, o wspólnotę a nie o mnie).

Będą związani ścisłymi więzami najgorętszej miłości”, nie po­winni więc gniewać się na siebie, nie powinni siebie zasmucać ozna­kami obojętności lub oziębłości. Będą związani ścisłymi więzami najgorętszej miłości. Wszyscy poddadzą się świętemu posłuszeństwu pod przewodnictwem superiora. Nie chodzi tutaj jedynie o superiora generalnego. Cóż zatem powiedzieć o narzekaniu, co powiedzieć o uprzedzeniach? „W ten sposób będą dążyć do zdobycia świętej cnoty pokory…”, z prostotą poddając się wybranemu spomiędzy bra­ci, który ma reprezentować Jezusa Chrystusa, aby rządził w Jego imieniu. Będą okazywać mu doskonałe posłuszeństwo, jakie osiąga się dzięki pokorze, która jest im koniecznie potrzebna: „i nie prze­staną o nią prosić Boga, gdyż koniecznie jej potrzebują w niebez­piecznej posłudze, którą wykonują.

Następnie święty Eugeniusz podaje ostateczną rację ochrony: ufać należy Bogu a nie naszej pysze.

A oto racja: W tej posłudze przynoszącej zwyczajnie bardzo wielkie owoce, będą uważali, aby nie wpadli w bardzo niebezpiecz­ną pułapkę dla niedoświadczonego misjonarza, który nie byłby wy­starczająco gorliwy w praktykowaniu tej pierwszej i koniecznej cnoty oraz aby wspaniałe sukcesy, które są dziełem łaski, i w konse­kwencji całą chwałę przypisać Bogu. Pyszni zostali więc uprzedzeni!

Zapiski rekolekcyjne, październik 1831, w: EO I, t. XV, nr 163.