31 maja 2018
This is a custom heading element.
NAMAWIAM ICH DO CZYTANIA REGUŁ Z TAKĄ UWAGĄ – PEWNIE ZDZIWIĄ SIĘ, ODKRYWAJĄC W NICH NOWE HORYZONTY.
Na zakończenie rekolekcji święty Eugeniusz powraca do swojej funkcji Superiora Generalnego Oblatów. Odpowiada na jeden z raportów superiora o stanie powierzonej mu wspólnoty.
Twoje dwa ostatnie listy, mój drogi ojcze Courtesie, sprawiły mi wielką radość. Chcę mówić o tych, w których zdajesz mi sprawozdanie o postanowieniach wspólnoty, i w szczególności twoich własnych. List, który otrzymałem podczas moich rekolekcji, tak bardzo mnie ucieszył, że poważnie zastanowiłem się nad tym, co szczególnie ciebie dotyczyło.
Kolejny raz dzieli się doświadczeniem owocnych rekolekcji o Konstytucjach i Regułach i ich znaczeniu.
Prawdopodobnie nigdy przedtem nie odczułem wyraźniej znaczenia łaski, jaką Bóg nam daje, i nigdy przedtem tak bardzo nie doceniałem środków, jakich dostarczyło nam Zgromadzenie, aby służyć Panu, a nas samych uświęcać.
Wielce winni będą ci, którzy z tego nie skorzystają. Proszę cię o przekazanie wszystkim naszym ojcom mojej satysfakcji, jaką miałem, czytając twoją o nich opinię. Namawiam ich do czytania Reguł z taką uwagą, jak to sam robiłem. Pewnie zdziwią się, odkrywając w nich to, czego nie dostrzegli do tej pory.
List do Hipolita Courtèsa, 04.11.1831, w: EO I, t. VIII, nr 407.
Po dwustu latach od napisania pierwszej Reguły oblackiej jako członkowie mazenodowskiej rodziny jesteśmy zaproszeni, aby powrócić do źródeł naszego charyzmatu i naszej duchowości i dać się zaskoczyć temu, co Bóg chce nam przez nie powiedzieć.
